ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ยิ่งให้ยิ่งได้เพิ่ม
๒๓๕
เกิดจากการประกอบเหตุไว้ดี คือ เป็นผู้ที่สั่งสมบุญกุศลไว้มาก
เป็นผู้ที่รักในการฝึกฝนอบรมตนเองอยู่เป็นนิตย์ ด้วยการหมั่น
รักษาศีล ชำระกาย วาจา ใจให้บริสุทธิ์
ผู้ที่สั่งสมความดีจะเป็นผู้ที่น่าคบหาสมาคมของมนุษย์
และเทวดา จะเดินทางใกล้ไกลก็สะดวกปลอดภัย ภยันตรายต่างๆ
ไม่อาจมากล้ำกรายผู้มีบุญอีกทั้งจะได้รับการต้อนรับในทุกสถานที่
ไม่ว่าที่ที่จะเดินทางไปนั้นเป็นถิ่นทุรกันดาร หรือห่างไกลความ
เจริญเพียงไรก็ตาม บุญจะจัดสรรให้ไม่ต้องลำบากยากเข็ญ
เรื่องบุญจึงเป็นเรื่องใหญ่ เป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิต สิริสมบัติ
ทั้งหลายจะหลั่งไหลมาสู่ตัวเรา ก็ด้วยอานุภาพแห่งบุญ
*เหมือนเรื่องในสมัยพุทธกาล มีอุบาสกผู้มีบุญท่านหนึ่ง
ชื่อว่า จิตตคฤหบดี ไม่ว่าจะเดินทางไปที่ไหน ท่านจะได้รับการ
ต้อนรับเป็นอย่างดี มีพวกพ้องบริวารมากมาย ที่เป็นเช่นนั้น
ก็เพราะภพชาติในอดีต ท่านเกิดเป็นพรานป่าในยุคสมัยของ
พระกัสสปพุทธเจ้า วันหนึ่งฝนตกหนัก แต่นายพรานป่าก็ยังถือ
หอกและธนูเข้าป่าเพื่อออกล่าเนื้อตามปกติ ขณะที่สายตากำลัง
สอดส่องหาเหยื่ออยู่นั้น ได้เห็นภิกษุรูปหนึ่งนั่งขัดสมาธิคู่บัลลังก์
อยู่บนเงื้อมหินดาด เอาผ้าจีวรคลุมศีรษะไว้โดยไม่ไหวติง พราน
*มก. บุพพกรรมจิตตคฤหบดี เล่ม ๔๑ หน้า ๒๕๗