ธรรมะเพื่อประช : หน้า 236/580

ธรรมะเพื่อประช ยิ่งให้ยิ่งได้เพิ่ม ๒๓๕ เกิดจากการประกอบเหตุไว้ดี คือ เป็นผู้ที่สั่งสมบุญกุศลไว้มาก เป็นผู้ที่รักในการฝึกฝนอบรมตนเองอยู่เป็นนิตย์ ด้วยการหมั่น รักษาศีล ชำระกาย วาจา ใจให้บริสุทธิ์ ผู้ที่สั่งสมความดีจะเป็นผู้ที่น่าคบหาสมาคมของมนุษย์ และเทวดา จะเดินทางใกล้ไกลก็สะดวกปลอดภัย ภยันตรายต่างๆ ไม่อาจมากล้ำกรายผู้มีบุญอีกทั้งจะได้รับการต้อนรับในทุกสถานที่ ไม่ว่าที่ที่จะเดินทางไปนั้นเป็นถิ่นทุรกันดาร หรือห่างไกลความ เจริญเพียงไรก็ตาม บุญจะจัดสรรให้ไม่ต้องลำบากยากเข็ญ เรื่องบุญจึงเป็นเรื่องใหญ่ เป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิต สิริสมบัติ ทั้งหลายจะหลั่งไหลมาสู่ตัวเรา ก็ด้วยอานุภาพแห่งบุญ *เหมือนเรื่องในสมัยพุทธกาล มีอุบาสกผู้มีบุญท่านหนึ่ง ชื่อว่า จิตตคฤหบดี ไม่ว่าจะเดินทางไปที่ไหน ท่านจะได้รับการ ต้อนรับเป็นอย่างดี มีพวกพ้องบริวารมากมาย ที่เป็นเช่นนั้น ก็เพราะภพชาติในอดีต ท่านเกิดเป็นพรานป่าในยุคสมัยของ พระกัสสปพุทธเจ้า วันหนึ่งฝนตกหนัก แต่นายพรานป่าก็ยังถือ หอกและธนูเข้าป่าเพื่อออกล่าเนื้อตามปกติ ขณะที่สายตากำลัง สอดส่องหาเหยื่ออยู่นั้น ได้เห็นภิกษุรูปหนึ่งนั่งขัดสมาธิคู่บัลลังก์ อยู่บนเงื้อมหินดาด เอาผ้าจีวรคลุมศีรษะไว้โดยไม่ไหวติง พราน *มก. บุพพกรรมจิตตคฤหบดี เล่ม ๔๑ หน้า ๒๕๗