มหาทานแทนพระราชา : หน้า 159/580

Boประช อ ส ท ส ท า น ๑๕๘ มหาทานแทนพระราชา โดยรับสั่งให้สร้างมณฑปสำหรับพระภิกษุ ๕๐๐ รูป ให้ทำเศวตฉัตร ๕๐๐ คัน และหาช้าง ๕๐๐ เชือก กั้น เศวตฉัตรให้พระภิกษุ ๕๐๐ รูป และรับสั่งให้ทำเรือทองคำไว้ สัก ๘ ลำ หรือ ๑๐ ลำ จอดไว้ในระหว่างกลางมณฑป พระนางรับสั่งให้เจ้าหญิงองค์หนึ่ง นั่งบดของหอมใน ระหว่างภิกษุ ๒ รูป เจ้าหญิงอีกองค์หนึ่ง ยืนถือพัดเพื่อพัด ถวายแด่พระภิกษุ เจ้าหญิงที่เหลือช่วยกันบดของหอมบนเรือ ทองคํา ให้พระภิกษุได้รับกลิ่นหอมตลอดการถวายทาน เพราะ ประชาชนไม่มีเจ้าหญิง ไม่มีเศวตฉัตร ไม่มีช้าง จึงพ่ายแพ้ใน มหาทานครั้งนี้ พระราชาทรงดีพระทัย ได้บริจาคทรัพย์ภายในวันเดียว รวมทั้งสิ้น ๑๔ โกฏิ ในการถวายทานครั้งนั้น มีมหาอำมาตย์ ๒ คน คือ “กาฬอำมาตย์” กับ “ชุณหอำมาตย์” กาฬอำมาตย์เกิด ความคิดขึ้นว่า ความเสื่อมใหญ่หลวงได้มีแก่ราชสำนักแล้ว ทรัพย์ในท้องพระคลัง ๑๔ โกฏิ หมดไปในพริบตาเดียว พระ ภิกษุเหล่านี้ฉันภัตตาหารแล้ว เมื่อกลับไปวัดก็ไม่ได้หาประโยชน์ อะไรให้เกิดขึ้นแก่บ้านเมือง ส่วนชุณหนํามาตย์เป็นผู้มีจิตเลื่อมใสในมหาทานครั้งนี้ จึงนึกอนุโมทนาว่า “มหาทานของพระราชาช่างยิ่งใหญ่นัก