ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ทำอย่างไรได้อย่างนั้น
๓๕๕
แต่เห็นได้ด้วยตาของธรรมกาย
ผู้ที่เข้าถึงธรรมกาย จึงจะซาบซึ้งเรื่องของบุญและบาป
จะเข้าใจแจ่มแจ้งในเรื่องของกฎแห่งกรรม
เพราะพระพุทธศาสนา
เป็นเรื่องของเหตุและผล บุคคลประกอบเหตุอย่างไร ย่อมได้รับ
ผลเช่นนั้น เหมือนปลูกถั่วย่อมได้ถั่ว ปลูกงาย่อมได้งา พระ
สัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเรื่องผลของบุญไว้ในสุมนสูตรว่า
*ในสมัยพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า มีภิกษุ ๒ รูป เป็น
เพื่อนรักกัน ทั้งสองมีศีลที่บริสุทธิ์และมีปัญญาที่อบรมมาดีแล้ว
เสมอกัน รูปหนึ่งมีนิสัยชอบให้ทานเสมอ เมื่อท่านได้รับ
ไทยธรรมจากญาติโยม มักจะแบ่งปันให้ภิกษุรูปอื่นๆ และชอบ
ชักชวนเพื่อนภิกษุด้วยกันให้ทำทานแต่เพื่อนอีกรูปหนึ่งไม่เห็นด้วย
จึงไม่ชอบให้ทาน เพราะคิดว่า การที่เอาไทยธรรมของญาติโยม
ไปให้ผู้อื่นเป็นการทําลายศรัทธาของโยม และเป็นพระไม่จําเป็น
ต้องให้ทานเหมือนญาติโยมก็ได้ เพราะพระภิกษุดำรงอยู่ใน
สถานะของผู้รับ
ต่อมา เมื่อภิกษุทั้งสองรูปมรณภาพแล้ว ได้ไปบังเกิดใน
เทวโลก พระภิกษุที่ให้ทานเป็นประจำมีวิมานใหญ่โต มีรัศมีกาย
สว่างไสวมาก มีอายุ วรรณะ สุขะ ยศและอธิปไตย คือความ
*มก. สุมนสูตร เล่ม ๓๖ หน้า 50