ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประชาช
อานิสงส์ ทำบุญทอดกฐิน
២៩៧
พุทธันดรที่แล้ว ในสมัยของพระกัสสปพุทธเจ้า ที่เมืองพาราณสี
มีชายยากจนคนหนึ่ง เป็นคนอัตคัดขัดสนมาก เพราะภพชาติ
ในอดีต ไม่ได้ทําบุญกุศลใดๆ ไว้ ไม่มีแม้ชื่อของตนเอง ต่อมา
เขาได้งานรับจ้างเป็นคนดูแลหญ้าที่บ้านของสิริธรรมเศรษฐี
เพื่อแลกกับอาหารวันละมื้อ เศรษฐีได้ตั้งชื่อให้ว่า นายติณบาล
แปลว่า คนรักษาหญ้า มีหน้าที่เกี่ยวหญ้ามาเลี้ยงม้า
นายติณบาลทํางานให้เศรษฐีด้วยความขยันขันแข็ง
วันหนึ่ง บุญเก่ามาตักเตือน ทำให้คิดได้ว่า “ตัวเรายากจนเช่นนี้
ก็เพราะไม่เคยทําบุญไว้ในชาติปางก่อน ชาตินี้จึงต้องมาเป็น
คนรับใช้ แม้สมบัติติดตัวสักนิดก็ไม่มี ทั้งยังไร้ญาติขาดมิตรที่จะ
คอยช่วยเหลือ” คิดดังนี้แล้ว เขาปรารถนาอย่างยิ่งที่จะทำทาน
จึงแบ่งอาหารที่ได้รับเป็นค่าจ้างออกเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งไป
ถวายพระภิกษุด้วยความเลื่อมใสศรัทธา อีกส่วนหนึ่งแบ่งไว้
รับประทานเอง
เศรษฐีเห็นการกระทำของเขา เกิดความเมตตาสงสาร
จึงเพิ่มอาหารให้เป็นสองเท่า นายติณบาลดีใจมาก จัดแจงแบ่ง
อาหารออกเป็น ๓ ส่วน ถวายพระ ๑ ส่วน แบ่งให้คนจน ๑ ส่วน
และส่วนที่เหลือเก็บไว้รับประทานเอง เขาทำเช่นนี้มาโดยตลอด
วันหนึ่ง เป็นวันออกพรรษา ชาวเมืองต่างเตรียมตัว