ธรรมะเพื่อประชา: การให้ทานและอานิสงส์ : หน้า 141/580

ธรรมะเพื่อประชา ให้บ่อยๆ รวยบ่อยๆ ๑๔๐ ผู้ใดเป็นใหญ่ในทาน ให้ทานด้วยความเคารพ ผู้นั้นชื่อว่า เป็นทานบดี ทานบดี คือผู้ที่มีใจปราศจากความตระหนี่ ชอบให้ ทานด้วยมือของตนเอง เวลาทำทานก็ให้ของที่ประณีต ที่ดีเลิศ กว่าที่ตนเองใช้ ให้ทานเป็นประจำสม่ำเสมอโดยไม่ขาด ดวงบุญ ที่เกิดจากการให้ทานก็จะติดเป็นผังสําเร็จติดตัวไปทุกภพทุกชาติ บุญนี้จะคอยดึงดูดให้ประสบแต่สิ่งที่ดีงาม ส่งผลให้สมบูรณ์ บริบูรณ์ทั้งโลกิยทรัพย์และอริยทรัพย์ เหมือนพวกบัณฑิต นักปราชญ์ไม่ว่ากี่ภพกี่ชาติท่านก็ให้ทานมาตลอด อานิสงส์นั้น ทำให้เกิดอยู่ใน ๒ ภูมิ คือมาเกิดเป็นมนุษย์เพื่อสร้างบารมี และ เสวยทิพยสมบัติในสุคติโลกสวรรค์เท่านั้น ส่วนคนพาล คือ คนที่ไม่เห็นคุณค่าของการทำความดี ยิ่งถ้าเป็นผู้มีความเห็นผิด เช่น เห็นว่าการหาทานไม่มีผล ผล ของการทําดีและทําชั่วไม่มีจริง จึงเอาความถูกใจมากกว่าความ ถูกต้อง ทําบาปอกุศลมากเข้าๆ เมื่อละโลกไปแล้ว ก็มีแต่ไปสู่ อบายภูมิ เวียนเกิดเวียนตายอยู่ในวัฏสงสารอีกยาวนานนับ ภพนับชาติไม่ถ้วน พระพุทธองค์จึงตรัสไว้ว่า สังสารวัฏของ คนพาลนั้นยาวนาน เพราะหาที่สิ้นสุดไม่พบ คำว่าผู้มีปัญญา ในที่นี้มิได้หมายเพียงแค่ผู้ที่จบปริญญา เท่านั้น แต่ท่านหมายถึงผู้ที่เป็นสัมมาทิฏฐิ คือ มีความเห็นถูกต้อง