เลิกตระหนี่ตลอดไป (๒) : หน้า 318/580

ธรระพี ประช เลิก ตระหนี่ตลอดไป (๒) ๓๑๗ เท่านั้นที่รู้ จึงบอกให้ช่างกัลบกมาชี้ตัว พระราชาตรัสถามว่า “จ๋าอิลลีสเศรษฐีได้ไหม” ช่างกัลบกกราบทูลว่า “ตรวจดูศีรษะแล้วคงจำได้ พระเจ้าข้า” ท้าวสักกะได้สดับเช่นนั้น ทรงบันดาลให้เกิดปุ่มขึ้น ที่ศีรษะทันที ช่างกลบกตรวจดูศีรษะของคนทั้งสองเห็นมีปุ่มเหมือนกัน จึงกราบทูลว่า “ข้าแต่มหาราชเจ้า คนทั้งสองหลังค่อม เดินเขยก ตาเหล่ มีตุ่มที่ศีรษะ ข้าพระองค์ไม่อาจชี้ตัวได้ว่า คนไหนเป็น เศรษฐีตัวจริง คนไหนเป็นเศรษฐีตัวปลอม พระเจ้าข้า” ท่านเศรษฐีฟังแล้ว ตัวสั่นงันงก ไม่อาจตั้งสติไว้ได้ เพราะความโลภในทรัพย์ ถึงกับเป็นลมล้มฟุบต่อหน้าพระที่นั่ง ขณะนั้น ท้าวสักกะกล่าวกับพระราชาว่า “ดูก่อนมหาราช เราไม่ใช่อิลลีสะ เราเป็นท้าวสักกะ” จากนั้น ทรงประทับยืนอยู่ในอากาศด้วยท่าทางที่สง่างาม พวกลูกๆ ช่วยกันเอาน้ำมาลูบหน้าท่านเศรษฐีให้ฟื้นคืนมา และ รีบลุกขึ้นยืนไหว้ท้าวสักกเทวราช ท้าวสักกะทรงตักเตือนเศรษฐีว่า “ดูก่อนอิลลีสะ ทรัพย์นี้เป็นของเรา ไม่ใช่ของท่าน เพราะเราเป็นบิดาของท่าน ท่านเป็นบุตรของเรา เราทำบุญไว้มาก จึงได้เป็นท้าวสักกะ