ธรรมะเกี่ยวกับการให้ทานและความตระหนี่ : หน้า 184/580

ธรรมะเพื่อประช เศรษฐีผู้มีใจ ตระหนี่ ๑๘๓ ในขณะนั้นท่านเศรษฐีเดินทางกลับจากการไปเข้าเฝ้า พระราชา พระอินทร์จึงรับสั่งให้เทพบุตร ๔ องค์ แปลงเป็น พราหมณ์แม้พระองค์ก็แปลงเป็นพราหมณ์เข้าไปหาเศรษฐีเพื่อ ขอรับภัตตาหาร เศรษฐีบอกว่า ที่นี่ไม่มีภัตตาหารให้ไปหาที่อื่น พระอินทร์จึงตรัสให้ได้คิดว่า “เมื่อพราหมณ์ขอภัตตาหาร ท่าน ควรให้ แม้สัตบุรุษทั้งหลายผู้ไม่หุงกินเอง เมื่อได้โภชนะมาแล้ว ยังแบ่งปันแก่ผู้อื่น ท่านหุงโภชนะเอง ดังนั้น การที่ท่านไม่ให้ ย่อมไม่สมควร ธรรมดาบุคคลให้ทานไม่ได้ด้วยเหตุ ๒ ประการ คือ ยังมีความตระหนี่อยู่และมีความประมาทในชีวิต บัณฑิต ผู้รู้แจ้งเมื่อต้องการบุญจึงให้ทาน” เศรษฐีได้ฟังถ้อยคำของพราหมณ์เกิดความพอใจ จึง บอกให้พราหมณ์เข้าไปนั่งคอยในบ้านและจะแบ่งข้าวให้หน่อยหนึ่ง ต่อมาเทพบุตรองค์หนึ่งซึ่งแปลงเป็นพราหมณ์ก็เข้าไปหาเศรษฐี และขอภัตตาหารจากเศรษฐี เศรษฐีปฏิเสธ ท่านจึงกล่าวว่า “คนตระหนี่กลัวความยากจนย่อมไม่ให้อะไรแก่ผู้ใด ความกลัว จนนั่นแหละ จะเป็นภัยแก่ผู้ไม่ให้ คนตระหนี่ย่อมกลัวความ อยากข้าวอยากน้ำ ความกลัวนั่นแหละจะกลับมาสู่คนพาลทั้งใน โลกนี้และโลกหน้า เพราะเหตุนั้น บัณฑิตพึงครอบงำามลทิน กําจัดความตระหนี่เสียแล้วให้ทานเถิด เพราะบุญย่อมเป็นที่พึ่ง