ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
เวลาอันทรงคุณค่ายิ่ง
๓๗๔
กาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไป พร้อมพาเอาความแข็ง-
แรงของร่างกาย ความสดชื่นของผิวพรรณ อีกทั้งสติปัญญา
ความทรงจำให้เสื่อมไปถ้าเราไม่สร้างบารมีชีวิตที่มีอยู่ก็แก่ไปฟรีๆ
ผู้มีปัญญาต่างรีบขวนขวายสร้างบารมีทำความบริสุทธิ์ให้เกิดขึ้น
เพราะชีวิตใดเล่าจะประเสริฐเท่ากับการเกิดมา และได้เติม
ความบริสุทธิ์ให้กับตนเองตลอดเวลา บัณฑิตนักปราชญ์จึง
สรรเสริญชีวิตเช่นนี้ ว่าเป็นชีวิตของผู้รู้อันประเสริฐ แม้จะถูก
ขัดขวางในการทำความดีขนาดไหนก็ตาม ท่านยังคงมีมโน
ปณิธานในการประพฤติธรรมให้บริสุทธิ์อย่างแน่วแน่
*ดังเรื่องในอดีตกาล มีพระราชาพระองค์หนึ่งพระนามว่า
เอสุการี พระองค์มีปุโรหิตเป็นสหายรักตั้งแต่ครั้งยังทรงพระเยาว์
ทั้งพระราชาและปุโรหิตต่างไม่มีพระโอรสที่จะสืบสกุล วันหนึ่ง
พระราชาและปุโรหิตปรึกษาหารือกันว่า ถ้าหากบุตรของใคร
เกิดก่อน บุตรของคนนั้นจะได้ครอบครองราชสมบัติ
ต่อมาปุโรหิตได้พบหญิงซึ่งอยู่นอกเมือง นางมีบุตรถึง ๗
คน บุตรทั้งหมดล้วนไม่มีโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน ปุโรหิตได้
ถามนางถึงสาเหตุ นางไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร ครั้นเหลือบไป
เห็นต้นไทรใหญ่ต้นหนึ่ง จึงตอบว่า ได้บวงสรวงขอบุตรจาก
*มก. อรรถกถาหัตถิปาลชาดก เล่ม ๖๑ หน้า ๒๔๕