ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ชีวิตเหลือน้อยนิด อย่าคิดเรื่องไร้สาระ
៤៥៨
อันตรายแก่เราผู้ถึงความตายในกลางวันไม่มี ภิกษุนั้นจึงเป็นผู้
มีปีติและปราโมทย์ หมั่นศึกษาอยู่ทั้งกลางวันและกลางคืนใน
กุศลธรรมทั้งหลาย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มรณานุสติอันภิกษุ
เจริญแล้วอย่างนี้ กระทำให้มากแล้วอย่างนี้ จึงมีผลมาก มี
อานิสงส์มาก หยั่งลงสู่อมตะ มีอมตะเป็นที่สุด”
จากพระดำรัสนี้ เราจะเห็นได้ว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทรงสอนพวกเราให้หมั่นพิจารณาถึงความตายบ่อยๆ เพื่อจะได้
ไม่ประมาทในชีวิต ไม่ประมาทในการประพฤติปฏิบัติธรรม ไม่
ท้อถอยในการบำเพ็ญเพียร เพื่อให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน
การเจริญมรณานุสตินี้ มิได้จำกัดเฉพาะพระภิกษุเท่านั้น แต่
เป็นสิ่งที่ทุกๆ คน ไม่ว่าจะเป็นบรรพชิตหรือคฤหัสถ์ก็ตาม จะ
ต้องหมั่นพิจารณาบ่อยๆ เพื่อให้ใจคลายจากความยึดมั่นถือมั่น
ในสิ่งที่ไม่เป็นสาระ และให้มีใจยินดีในพระนิพพาน
ดังนั้น อย่าได้ประมาท อย่าชะล่าใจในมรณภัยที่เรามอง
ไม่เห็นความตายไม่มีนิมิตหมายให้หมั่นเจริญมรณานุสติไว้เสมอๆ
และให้เร่งรีบขวนขวายในการสร้างบุญบารมี หมั่นทำใจหยุดนิ่ง
ให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายในให้ได้ เราจะได้ไม่หวาดหวั่นต่อ
มรณภัย จะได้มีที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงกันทุกๆ คน