การสร้างบุญกุศลในชีวิต : หน้า 368/580

ธรระพี ประช ทาน คือชีวิต ๓๖๗ ได้สั่งสมบุญกุศลใดไว้บ้าง และมองไกลไปถึงชีวิตหลังความตาย ด้วยว่า ตายแล้วไปไหน มีสุคติหรือทุคติเป็นที่ไป เมื่อเข้าใจ เช่นนี้แล้ว ต้องไม่ประมาทในวัยและชีวิต ด้วยการหมั่นหา โอกาสสั่งสมบุญให้มากที่สุด ก่อนที่ความตายจะมาถึง เหมือนเรื่อง ของผู้มีบุญคนหนึ่ง ท่านได้ชิงช่วงสร้างบุญกุศล ก่อนที่จะถูก พญามัจจุราชมาช่วงชิงเอาชีวิตไปก่อน *ในสมัยพุทธกาล มีพระภิกษุรูปหนึ่งได้ออกเดิน บิณฑบาตในกรุงราชคฤห์ เพื่อไปเป็นเนื้อนาบุญแก่พุทธศาสนิกชน ตามปกติ วันหนึ่งลูกสะใภ้ของหญิงผู้เป็นมิจฉาทิฏฐิเห็นพระ บิณฑบาตผ่านหน้าบ้านด้วยอาการที่สงบสำรวม จึงอยากถวาย ภัตตาหาร แต่เกรงว่าแม่ของสามีจะทำร้ายเอา เพราะนางเป็น คนดุร้ายและไม่ศรัทธาเลื่อมใสในพระรัตนตรัย อีกทั้งยังห้าม ตักบาตรพระอีกด้วย แต่เนื่องจากตนมีจิตเลื่อมใส อยากทําบุญ สักครั้ง เมื่อแม่ของสามีไม่ให้ตักบาตรด้วยข้าวปลาอาหาร เธอก็ทําบุญด้วยการน้อมถวายท่อนอ้อยแด่พระคุณเจ้า เมื่อพระคุณเจ้าเดินคล้อยหลังไป แม่ผัวกลับถึงบ้านและ อยากดื่มนํ้าอ้อย จึงเดินเข้าไปหาท่อนอ้อยในครัว แต่หาไม่เจอ นางได้ซักถามลูกสะใภ้ว่า เอาอ้อยไปเก็บไว้ที่ไหน ลูกสะใภ้ไม่ *มก. อุจฉุทายิกาวิมาน เล่ม ๔๘ หน้า ๒๒๓