ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เลิก ตระหนี่ ชีวีสดใส
๑๖๕
*พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเล่าให้แก่ภิกษุทั้งหลายฟังว่า
สมัยที่พระองค์เป็นพระโพธิสัตว์ เกิดเป็นเศรษฐีมีทรัพย์ ๘๐ โกฏิ
ตลอดชีวิตได้สร้างทานบารมีโดยตั้งโรงทานขึ้น 5 แห่ง และ
บริจาคทรัพย์วันละ 500,000 กหาปณะ ทั้งยังสั่งสอนลูกหลาน
ว่า “ให้รักษาประเพณีการให้ทาน อย่าให้ใครมาทําลายประเพณี
นี้ของตระกูล” ครั้นหมดอายุขัยก็ไปบังเกิดเป็นพระอินทร์อยู่บน
สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ บุตรของท่านปฏิบัติตามคำสอนของบิดา
เมื่อละโลกก็ไปเกิดเป็นจันทเทพบุตร บุตรของจันทเทพบุตรก็
นําเพ็ญทานเช่นเดียวกัน ไปบังเกิดเป็นสุริยเทพบุตร บุตรของ
สุริยเทพบุตรได้ไปบังเกิดเป็นมาตลีเทพบุตร บุตรของมาตลีเทพ
บุตรไปบังเกิดเป็นปัญจสิขเทพบุตร
ส่วนบุตรของปัญจสิขะชื่อว่า มัจฉริยโกสิยเศรษฐี เป็น
คนตระหนี่ มีความเห็นผิดว่า “บรรพบุรุษของเราไม่รู้จักรักษา
ทรัพย์ เราจะเก็บทรัพย์ ๘๐ โกฏิไว้อย่างดี จะไม่ให้ทานแก่ใคร”
เขาสั่งให้รื้อโรงทานทั้ง 5 แห่ง ส่วนตนบริโภคข้าวปลายเกรียน
ปนกับว่า พลอยทำให้บุตรและภรรยาได้รับความลำบากไปด้วย
วันหนึ่ง เขาไปบ้านของเพื่อนเศรษฐีด้วยกัน ขณะนั้น
*มก. สุธาโภชนชาดก เล่ม ๖๒ หน้า ๔๖๒