ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
เศรษ
รษฐีผู้มีใจ ตระหนี่
១៨២
ในชีวิต เร่งสร้างบุญสร้างบารมีติดตัวไปให้มากที่สุดเท่าที่จะ
ทำได้จนกว่าชีวิตจะหาไม่
*ในอดีตกาลพระโพธิสัตว์ถือกำเนิดในตระกูลเศรษฐีมี
โภคทรัพย์สมบัติมาก วันหนึ่งท่านมาพิจารณาว่า แม้จะมีทรัพย์
สมบัติมากมายมหาศาล แต่เมื่อถึงคราวละโลกก็ไม่อาจนำ
ทรัพย์ติดตัวไปได้ วิธีที่จะนําทรัพย์ติดตัวไปได้นั้นมีอยู่ทางเดียว
คือการสละทรัพย์ออกให้ทาน ดังนั้นท่านจึงสร้างโรงทาน
บำเพ็ญมหาทานบารมีทุกวันจนตลอดชีวิต ทั้งยังสั่งสอนลูกหลาน
ว่า ให้รักษาประเพณีการให้ทานของตระกูลไว้ด้วย หลังจากที่
ท่านหมดอายุขัยแล้ว ได้ไปเกิดเป็นท้าวสักกเทวราชหรือ
พระอินทร์นั่นเอง
ต่อมา ผู้สืบสกุลในรุ่นหลังๆ เป็นผู้ไม่มีศรัทธามีความ
เห็นผิด ไม่ยินดีในการให้ทาน เพราะถูกความตระหนี่ครอบงำจิตใจ
จึงสั่งให้เผาโรงทาน และให้โบยตีขับไล่พวกยาจกออกไป
พระอินทร์ทรงตรวจดูตระกูลของพระองค์ในมนุษยโลก เห็น
คนรุ่นหลังคือ พิลารโกสิยเศรษฐีกำลังทำลายการให้ทานของ
ตระกูลจึงปรารถนาจะอนุเคราะห์
*มก. พิลารโกสิยชาดก เล่ม ๕๙ หน้า ๙๑๓