บุญและการปฏิบัติธรรมในชีวิต : หน้า 424/580

ธรระพี ประช สู่หนทางสวรรค์ ๔๒๓ ผู้มีบุญก็ไม่ประมาทในชีวิต เพราะมองเห็นทุกข์ เห็นโทษของ การเกิด แก่ เจ็บ ตาย แต่ปัจจุบันอายุของมนุษย์โดยเฉลี่ยเพียง ๗๕ ปีเท่านั้น ชีวิตจึงเป็นของน้อย เราไม่ควรประมาท เพราะ ความตายอาจพรากชีวิตเราได้ทุกขณะ เพียงแค่หายใจเข้า ไม่หายใจออก หรือหายใจออกไม่หายใจเข้าก็ตายแล้ว เมื่อเกิด มาต่างต้องบ่ายหน้าสู่ความเสื่อมสลาย หากมีโอกาสทำความดี ต้องรีบตักตวงบุญกันให้เต็มที่ อย่าได้ละเลยในการสั่งสมบุญ เพราะการสั่งสมบุญนําสุขมาให้ ขอให้เราขวนขวายสร้างบุญกุศล เสมือนเป็นส่วนหนึ่ง ของชีวิต โดยเฉพาะการปฏิบัติธรรม ฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง เป็น บุญที่เราจะขาดไม่ได้ เสมือนหนึ่งลมหายใจ เราควรหาโอกาส นั่งธรรมะ ยิ่งนั่งพร้อมกันทั้งครอบครัวได้ก็ยิ่งดี จะได้เป็น ครอบครัวธรรมกาย ที่สมาชิกทุกคนมีธรรมะเป็นอาภรณ์ เพียง หรือ เราสถาปนาบ้านกัลยาณมิตรและชักชวนหมู่ญาติของเรา บุคคลที่เรารู้จักให้มาประพฤติปฏิบัติธรรมร่วมกัน ให้เขาได้ เข้าถึงความสุขที่เสรี ขอให้พวกเราใช้วันเวลาที่เหลืออยู่อย่าง จำกัดนี้ ช่วยกันสถาปนาบ้านกัลยาณมิตร เพื่อรังสรรค์โลกนี้ให้ เป็นโลกแก้ว เป็นโลกแห่งพระรัตนตรัยอย่างแท้จริง