ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพีระช
ทาน คือ ชีวิต
๓๗๐
เป็นคติสอนใจอีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งเรื่องราวการทำความดีของ
เทพนารีท่านนี้คล้ายๆ กับเรื่องที่แล้ว เพียงแต่นางได้ถวาย
ท่อนอ้อยแด่พระมหาโมคคัลลานเถระ
อีกทั้งเมื่อแม่ผัวรู้เรื่องเข้า
ด้วยความโกรธเคืองสุดขีด มองหาอะไรไม่เจอ จึงคว้าตั่งที่ตัวเอง
กำลังนั่งอยู่นั้น ยกทุ่มใส่ศีรษะลูกสะใภ้อย่างแรง จนนางถึงแก่
ความตาย ผลบุญนั้นได้ส่งให้นางไปบังเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
มีวิมานทองที่สว่างไสวเช่นกัน
เราจะเห็นว่า แต่ละช่วงของชีวิตนั้น มีการชิงช่วงและ
ช่วงชิงอยู่ตลอดเวลา เนื่องจากกรรมที่เราหาไว้ในอดีต มีทั้งที่
เป็นกุศลและอกุศล วิบากกรรมจะตามมาส่งผลเมื่อไรก็ไม่รู้
เพราะฉะนั้นเราต้องไม่ประมาท ต้องรีบทำความดีในทุกโอกาส
เหมือนตัวอย่างที่หลวงพ่อนำมาเล่า เพราะแม้จะทำบุญหรือไม่
ก็ตาม สุดท้ายทุกคนต้องตาย ใครตายเร็วตายช้า หรือตาย
เพราะเหตุใดไม่สำคัญ สำคัญตรงที่ว่า ก่อนตายใครสั่งสมบุญไว้
มากกว่ากัน ใจใครผ่องใสกว่ากัน และตายแล้วจะไปบังเกิดที่ไหน
ดังนั้นเมื่อตัดสินใจจะทำความดี จงอย่าได้รอช้า อย่าลังเลใจ ให้
ทุ่มเททําไปเลย เมื่อใจแซ่อิ่มอยู่ในบุญ บุญจะหนุนนำให้เรามี
ความสุขทั้งในโลกนี้และโลกหน้า และเมื่อบุญเต็มเปี่ยม เราจะ
ได้เข้าถึงพระรัตนตรัยกันทุกคน