มหาทาน คือเสบียงสู่ความหลุดพ้น : หน้า 332/580

ธรรมะเพื่อประช มหาทาน คือเสบียงสู่ความหลุดพ้น ๑๑๑ ท่านเหล่านั้นตระหนักดีว่า การที่จะนำทรัพย์ติดตัวไปในภพชาติ เบื้องหน้านั้น จะต้องเปลี่ยนทรัพย์หยาบให้เป็นทรัพย์ละเอียด ด้วยการให้ทาน เพราะ “การให้” เป็นทานบารมีข้อแรกที่จะ ทำให้เราสร้างบารมีอื่นอย่างสะดวกสบายอย่างง่ายดายได้ ยิ่งๆ ขึ้นไป ครั้งหนึ่ง พระภิกษุพากันนั่งสนทนาถึงการถวายอสทิส- ทานของพระเจ้าปเสนทิโกศลว่า “ดูก่อนท่านผู้มีอายุทั้งหลาย พระเจ้าปเสนทิโกศลนี้ช่างเป็นผู้ที่ฉลาดในการให้ทานยิ่งนัก ทั้งยังฉลาดในการเลือกเนื้อนาบุญได้ถวายทานนี้แด่พระอริยสงฆ์ โดยมีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข” ครั้นพระบรมศาสดาทรงได้ยิน คำของภิกษุเหล่านั้น จึงตรัสว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การที่ พระราชาทรงเลือกเนื้อนาบุญ แล้วถวายทานในบัดนี้ยังไม่น่า อัศจรรย์เท่าใดนัก แต่บัณฑิตในกาลก่อน แม้ว่าในพระนครจะ ขาดเนื้อนาบุญ ก็ยังแสวงหาและได้ถวายมหาทาน” ทรงนำ อดีตมาตรัสเล่าว่า *เมื่อพระโพธิสัตว์เจ้าเกิดเป็นพระราชาพระนามว่า พระเจ้าเกรวมหาราช ทรงครองราชย์ที่เมรุวนคร ในชีวิรัฐ ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่บำเพ็ญทศพิธราชธรรม สงเคราะห์ *มก. อรรถกถาอาทิตตชาดก เล่ม ๕๙ หน้า ๕๗๔