มหาทานบารมีแห่งยุค : หน้า 254/580

ธรระพี ประช มหาทานบารมีแห่งยุค ๒๕๓ *ในสมัยอดีตมีพ่อค้าคนหนึ่งชื่ออังกุระ เดิมเคยเป็นพระ โอรสองค์สุดท้องในทวารกนคร แต่เนื่องจากไม่ปรารถนาจะ ครองราชสมบัติ จึงเดินทางไปต่างแดนเพื่อค้าขายและท่องเที่ยว ไปในโลกกว้าง ในระหว่างเดินทางข้ามทะเลทราย เขาเกิดพลัด หลงทางเป็นเวลาหลายวัน อาศัยรุกขเทวาตนหนึ่งซึ่งมีนิ้วมือ สําเร็จด้วยฤทธิ์ เมื่อพ่อค้าปรารถนาอะไร สิ่งนั้นก็ไหลออกมา จากนิ้วมือของรุกขเทวาตนนั้น พ่อค้าจึงถามรุกขเทวดาว่า ทำบุญอะไรไว้ ถึงมีอานุภาพมากเพียงนี้ เมื่อรู้ว่า เทวดาท่านนี้ได้ทําบุญเพียงแค่ชี้นิ้วบอกทางไป บ้านของเศรษฐีผู้ใจบุญให้กับคนเดินทาง และพวกยาจกวณิพก พเนจรเท่านั้น นี่ถ้าท่านให้ทานด้วยตนเองบ้าง ผลบุญคงบังเกิด ขึ้นมากกว่านี้ เมื่อได้รับแรงบันดาลใจเช่นนั้น อังกุระรีบเดินทาง กลับบ้าน โดยเริ่มขนทรัพย์มรดกที่มีอยู่ทั้งหมดออกให้ทาน และ ให้ป่าวร้องว่า “ใครหิวก็เชิญมากินตามชอบใจ ใครกระหายก็จง มาดื่มตามชอบใจ” เป็นที่น่าอัศจรรย์ว่า ทรัพย์สมบัติที่บริจาค ไปนั้นให้เท่าไรก็ไม่หมด จนผู้ที่มาขอต้องเอ่ยปากว่า พอแล้วๆ คนสนิทได้ถามท่านเศรษฐีว่า “ถ้าท้าวสักกะจอมเทพ ลงจากเทวโลกมาให้พรท่าน ท่านจะขอพรท้าวสักกะว่าอย่างไร” *มก. อังกุรเปตวัตถุ เล่ม ๔๙ หน้า ๒๔๗