ธรรมะเพื่อประช: ต้นแบบแห่งความดี : หน้า 484/580

ธรรมะเพื่อประช ต้นแบบแห่งความดี ๔๘๓ คลุกเคล้ากันไป ดุจพวกมนุษย์ เทวดาหรือสัตว์วินิบาตบางเหล่า นี้เป็นเพราะผลแห่งกรรมทั้งดำทั้งขาว มีวิบากทั้ง ทั้งขาว ปะปนกันไป ส่วนกรรมไม่ด่าไม่ขาว มีวิบากไม่ดำไม่ขาว หมายถึงผู้ที่ ความดีไม่ทำ ความชั่วก็ไม่ทำ เป็นกลางๆ วางเฉย ไม่ฝักใฝ่ใน บุญหรือบาป ทั้ง ๔ ประเภทนี้ ท่านสรรเสริญกรรมขาวมีวิบาก ขาว ว่าเป็นไปเพื่อความสิ้นกรรม เป็นทางมรรคผลนิพพาน ที่ เป็นเหตุให้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะอย่างแท้จริง การจะปฏิบัติ ให้เป็นสมณะอย่างสมบูรณ์ ไม่มีนอกเขตพระพุทธศาสนา สมณะอื่นนอกจากพุทธศาสนาแล้วไม่มี เพราะมรรคมีองค์ ๘ ก็ดี อริยสัจ ๔ ก็ดี มีในพุทธศาสนาเท่านั้น” เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมนี้แล้ว ปุณณะผู้ ประพฤติวัตรเหมือนโค ได้ขอถึงพระผู้มีพระภาคเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นสรณะ ส่วนเสนียะเกิดความซาบซึ้งในรส พระธรรมมาก ได้ขอบรรพชาอุปสมบท เพียงไม่นานท่านก็ทำใจ ให้หยุดนิ่ง ได้บรรลุธรรมกายอรหัต หมดกิเลสเป็นพระอรหันต์ เราจะเห็นได้ว่า การกระทำทั้งทางกาย วาจา ใจ ของ มนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ล้วนมีผลโดยตรงต่อชีวิตของผู้นั้น ทั้งในปัจจุบันและในอนาคต และยังมีผลต่อคนรอบข้างอีกด้วย