ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 391/580

ธรรมะเพื่อประชา ประพฤติธรรม คือเรื่องสำคัญของชีวิต ๓๕๐ สรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลายในโลกนี้ ล้วนมีการ เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา เหมือนดอกไม้ ซึ่งเราเคยเห็นมัน เป็นต้นเล็กๆ ไม่นานก็เจริญเติบโตขึ้น แตกใบแผ่กิ่งก้านสาขา ผลิดอกออกผลให้ความสดชื่นแก่ทุกชีวิต แต่ไม่นานดอกไม้ที่ดู สวยสดงดงามนั้น ล้วนเหี่ยวแห้งร่วงโรยไปตามกาลเวลา สังขารร่างกายของเราก็เช่นเดียวกัน ความแก่ ความเจ็บ ความตายได้คืบคลานเข้ามาในชีวิตเรา ทําให้เกิดการเปลี่ยน- แปลงทุกอนุวินาที โดยที่ตัวเราก็สังเกตไม่ออก เมื่อเวลาผ่านไป ๑๐ ปี ๒๐ ปี ๖๐ ปี จึงรู้ว่าเราแก่ลงทุกขณะ เป็นการเปลี่ยน- แปลงที่ต่อเนื่องกันไปสู่ความเสื่อมสลาย ดังนั้นเราจึงไม่ควร ประมาทในชีวิต ควรให้ชีวิตผ่านไปด้วยการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวให้ได้เราจะได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ปฐมชนสูตร ความว่า “ชีวิตถูกชรานำเข้าไปใกล้ความมีอายุสั้น ผู้ที่ถูกชรา นำไปใกล้แล้ว ย่อมไม่มีที่ต้านทาน เมื่อบุคคลเล็งเห็นภัย ในความตายนี้ ควรทำบุญทั้งหลายอันนำความสุขมาให้ ความสำรวมทางกาย ทางวาจา และทางใจ ในโลกนี้ ย่อม เป็นไปเพื่อความสุขแก่ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้ว ผู้ซึ่งสร้างสมบุญ ไว้แต่เมื่อยังมีชีวิตอยู่”