ธรรมะเพื่อประชา: มหาทานบารมีแห่งยุค : หน้า 253/580

ธรรมะเพื่อประชา มหาทานบารมีแห่งยุค ๒๕๒ เหมือนพืชที่หว่านลงในนาดี” นี่เป็นถ้อยคำของอังกุรเทพบุตร ผู้ที่ครั้งหนึ่งเคยทุ่มเท อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันเพื่อสร้างมหาทานตลอด ๒๐,๐๐๐ ปี แต่น่าเสียดายที่ไม่มีเนื้อนาบุญคือพระสงฆ์ซึ่งเป็นบุญเขตอันเยี่ยม ไม่มีทักขิไณยบุคคลแม้เพียงผู้เดียว ทำให้ทานของท่านเหมือน กับการหว่านข้าวกล้าลงในนาที่ไม่ดี แม้ทานนั้นจะส่งผลให้ไป บังเกิดในสุคติสวรรค์ แต่เทียบไม่ได้กับบุญบารมีซึ่งวัดจาก ความสว่างแห่งรัศมีของอินทกเทพบุตร ผู้ตักบาตรเพียงทัพพีเดียว กับพระอริยสงฆ์ผู้เป็นทักขิไณยบุคคลด้วยซ้ำ การสร้างทานบารมีเป็นเสบียงที่สําคัญในการเดินทาง ไกลในสังสารวัฏ หากเราให้ทานไว้มาก เมื่อบังเกิดในภพชาติต่อไป ไม่ว่าจะอยู่ในเพศภาวะไหนก็ตาม จะไม่ลำบากไม่อัตคัดขัดสน จะสมบูรณ์พร้อมในสมบัติทุกอย่าง เพราะหากขาดแคลนปัจจัยสี่ วันเวลาที่มีอยู่อย่างจำกัดในช่วงชีวิตหนึ่ง ย่อมจะหมดไปกับ การทำมาหากินแสวงหาปัจจัยสี่เพื่อมาหล่อเลี้ยงชีวิตให้ร่างกาย นี้ดำรงอยู่ได้ จึงทำให้สูญเสียโอกาสในการสร้างบารมี การท้าทานแต่ละครั้ง หากมีโอกาสให้เลือกว่า ทำบุญ กับใครและต้องทำอย่างไรจึงจะได้บุญมาก ต้องฉลาดในการเลือก เช่นเดียวกับการลงทุนที่ได้กำไรมากก็ต้องทำให้ถูกจุดมีเรื่องเล่าว่า