ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
เลิก ตระหนี่ ตลอดไป (๑)
๓๐๕
ความสุขและความสําเร็จเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา
มนุษย์ต่างดิ้นรนขวนขวาย เสาะแสวงหาสิ่งที่คิดว่า จะเพิ่มเติม
ส่วนที่ขาดหายไปให้เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ เมื่อยังไม่รู้ว่า หนทาง
แห่งความสุขที่แท้จริงอยู่ที่ตรงไหน จะเข้าถึงได้อย่างไร จึง
ทำให้ต้องวนเวียนอยู่กับเรื่องการทำมาหากิน การแสวงหา
ความสนุกสนานเพลิดเพลิน เกียรติยศ ชื่อเสียง เงินทอง
พระบรมศาสดาทรงค้นพบว่า วิธีการที่จะเข้าถึงความสุขที่
แท้จริงนั้น ต้องเริ่มต้นจากใจที่หยุดนิ่ง เพราะสุขอื่นนอกจากใจ
หยุดใจนิ่งนั้นไม่มี ใจที่สงบหยุดนิ่งจะเป็นต้นทางของความสุข
และความสำเร็จที่แท้จริง เมื่อนั้นชีวิตของเราย่อมก้าวไปสู่
ความเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ คือ การบรรลุมรรคผลนิพพาน ดังนั้น
การปฏิบัติธรรมด้วยการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ให้สะอาดบริสุทธิ์
ผ่องใส นับเป็นทางมาแห่งความสุขที่แท้จริง และเป็นทางหลุด
ทางพ้นจากทุกข์ทั้งมวล
มีธรรมภาษิตใน อรรถกถาอกิตติชาดก ว่า
“ธรรมดาว่าการให้ทานนี้ เป็นประเพณีของบัณฑิต
ทั้งหลายแต่ปางก่อนอย่างแท้จริง การให้ทานนั้น ไม่ว่าจะ
เป็นคฤหัสถ์ หรือเป็นบรรพชิตก็ตาม ก็ควรให้ทั้งนั้น”
ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นเชื้อสายของบัณฑิตนักปราชญ์ คือผู้ที่