ธรรมะเพื่อประชา: เป้าหมายชีวิตสู่พระนิพพาน : หน้า 387/580

ธรรมะเพื่อประชา ตั้งเป้าหมายให้ชีวิตเพื่อพิชิต พระนิพพาน ៣៨៦ สอนให้เราเป็นผู้มีศีลที่บริสุทธิ์ ไม่ให้ด่างพร้อย อย่างน้อยให้ สมาทานศีล ๕ กันทุกคน ประการต่อมา บุคคลนั้นจะต้องเป็นผู้ไม่ตระหนี่ พระพุทธองค์ตรัสว่า “น เว กทริยา เทวโลก วชนฺติ คนตระหนี่ ไปเทวโลกไม่ได้" ดังนั้นเมื่อมีศรัทธาดี มีศีลบริสุทธิ์แล้ว ต้องหา โอกาสให้ทาน เพราะทานคือเสบียงในการเดินทางไกล ที่จะทำให้มีชีวิตไม่อดอยาก เป็นชีวิตที่สูงขึ้นไป ประการสุดท้าย ต้องแสวงหาปัญญาเป็นเครื่องพ้นทุกข์ให้กับตน หมั่นเข้าหา ครูบาอาจารย์ที่สามารถชี้แนะหนทางไปสู่สวรรค์และนิพพาน ให้กับเราได้ ทั้งหมดนี้คือการทําประโยชน์ให้เกิดขึ้นกับตัวเราเอง ประโยชน์ในปัจจุบัน คือการสร้างฐานะให้มั่นคง ประโยชน์ใน สัมปรายภพ เริ่มต้นที่การสร้างบุญกุศลอย่างเต็มที่ เพื่อเป็น เสบียงบุญในการเดินทางในสังสารวัฏ แต่ประโยชน์ทั้งสองอย่างนี้ ยังทำให้เราติดข้องอยู่ในโลก ไม่อาจหลุดพ้นจากทุกข์ไปได้ จะ หลุดพ้นได้มีหนทางเดียว คือต้องทำประโยชน์อย่างยิ่งให้เกิดขึ้น ด้วยการทําพระนิพพานให้แจ้ง โดยเริ่มต้นจากการทําใจของเรา ให้หยุดนิ่งอยู่ในกลางกาย จนเข้าถึงพระธรรมกายภายใน เมื่อ เข้าถึงแล้ว ย่อมมีความสุขทั้งภพนี้ ภพหน้า เป็นทั้งประโยชน์ใน