ความกล้าหาญและความเพียรในยามอันตราย : หน้า 133/580

Boประช เพียรจนสำเร็จประโยชน์ ๑๓๒ พวกโจรมากันมากมายมีอาวุธครบมือ บ้างก็ยิงธนูขึ้นฟ้า บ้างก็ ถือดาบอันคมกล้ากรูกันเข้ามา เหตุไรท่านจึงไม่มีความสะดุ้ง หวาดกลัว” นายบ้านตอบว่า “เมื่อเราเห็นพวกโจร เราคิดว่า จะ ต้องทําหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์ที่สุด เราไม่หวาดหวั่นเพราะเรา ได้วางชีวิตเป็นเดิมพันตั้งแต่รับค่าจ้างมาแล้ว เราได้สละชีวิต ตั้งแต่อยู่ที่ปากดงแล้วเมื่อเราตระหนักถึงภารกิจความรับผิดชอบ ของตน จึงมีความโสมนัสปรีดาว่า ใจของเราประกอบด้วยปัญญา และความเพียรในการทำหน้าที่ให้สมบูรณ์ สามารถครอบงำ ย่ำยีศัตรูแม้มีกำลังมากได้ พวกเราทุกคนจึงสามารถข้ามพ้น อุปสรรคมาได้ เพราะฉะนั้นบุคคลควรกล้าหาญในยามมีภัย และอาศัยความเพียรเป็นกําลังในกาลทุกเมื่อ พวกพ่อค้าเกวียนทั้ง ๕๐๐ ต่างมีใจชื่นชมยินดีในวาทธรรม ของนายบ้าน และพากันกล่าวขอบคุณยกย่องสรรเสริญ ทุกๆ คน ได้รับความสวัสดีมีชัย มีใจเบิกบานที่มีชีวิตรอดปลอดภัยจาก เหตุการณ์ครั้งนั้นมาได้ จากนั้นพวกพ่อค้าเกวียนก็ออกเดินทาง ค้าขายต่อไป ส่วนนายบ้านก็เดินทางกลับหมู่บ้านของตน และ ยังคงทำหน้าที่ส่งคนเดินทางข้ามดง อีกทั้งตั้งใจบำเพ็ญบุญกุศล ไปด้วยจนตลอดอายุขัย