ความสุขที่แท้จริงและการหยุดใจ : หน้า 270/580

ธรรมะเพื่อประช ยิ่งให้ สมบัติใหญ่ยิ่งไหลมา ២៦៩ มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาความสุข แต่ไม่รู้ว่าความสุข ที่แท้จริงอยู่ที่ตรงไหน จะเข้าถึงได้ด้วยวิธีการอย่างไร พระ สัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า ความสุขที่แท้จริงนั้นเกิดขึ้นเมื่อ ใจหยุดนิ่ง แต่ในการฝึกใจให้หยุดนิ่งนั้น หยุดแรกของใจอาจจะ ยากสักนิด เพราะว่าเราไม่คุ้นเคยกับการฝึกใจให้หยุดให้นิ่ง เรา คุ้นกับการปล่อยใจให้คิดในเรื่องราวต่างๆ เช่นเรื่องคน สัตว์ สิ่งของ ธุรกิจการงาน การศึกษาเล่าเรียน หรือครอบครัว เป็นต้น ที่เราคุ้นเคยเช่นนี้เพราะโลกหล่อหลอมให้เรามีชีวิตอย่างนี้ ต้อง เจอปัญหา เจอแรงกดดัน ต้องคิดหาวิธีแก้ปัญหาของชีวิตด้วย สติด้วยปัญญา เพราะฉะนั้นใจจึงไม่ค่อยหยุดนิ่ง เมื่อใจไม่คุ้นเคย กับการหยุดนิ่ง จึงอาจจะยากในการที่จะหยุดใจในหยุดแรกให้ได้ แต่ถ้าเราค่อยๆ ฝึกฝนไปก็จะไม่ยาก เมื่อหยุดแรกได้ก็จะมีหยุด ต่อๆ ไป หากทําได้เช่นนี้ เราย่อมจะเป็นเจ้าของความสุข และ ความสําเร็จทั้งมวล มีวาระแห่งพระธรรมภาษิตที่มาใน สีหสูตร ว่า “นรชนผู้ไม่ตระหนี่ ให้ทาน ย่อมเป็นที่รักของคนเป็น อันมาก คนเป็นอันมากย่อมคบหานรชนนั้น นรชนนั้นย่อมได้ เกียรติ มียศเจริญ เป็นผู้ไม่เก้อเขิน แกล้วกล้าเมื่อเข้าสู่ที่ ประชุมชน เพราะเหตุนั้น บัณฑิตผู้หวังสุข จึงขจัดมลทิน คือความตระหนี่ แล้วให้ทาน บัณฑิตเหล่านั้นย่อมได้รับการ