การบำเพ็ญบุญของพญานาคราช : หน้า 429/580

Boประช เป็นมนุษย์ สุดประเสริฐ ៤២៨ สร้างบารมี ยังต้องสละสมบัติทั้งหมดในเมืองบาดาล เพื่อมา สั่งสมบุญในโลกมนุษย์ของเรา *ในสมัยก่อน มีพญาสังขปาลนาคราช ซึ่งเป็นนาคผู้มี ฤทธานุภาพมาก ปกครองอยู่ในนาคพิภพ เสวยสุขเป็นเวลา ยาวนาน เกิดความเบื่อหน่ายในอัตภาพของตน อยากจะบำเพ็ญ บุญบารมี ปฏิบัติธรรมให้ได้บรรลุธรรมาภิสมัย เมื่อพิจารณาดู ตนเองแล้ว รู้ว่าเป็นสัตว์มีลำตัวไปตามขวาง ครั้นจะปฏิบัติให้ บรรลุธรรมคงเป็นไปไม่ได้ จึงหาโอกาสเพื่อกลับไปเกิดเป็นมนุษย์ ท่านตัดสินใจออกจากนาคพิภพขึ้นไปเมืองมนุษย์ นอนขดตัว ล้อมจอมปลวกแห่งหนึ่งไว้ พลางอธิษฐานสมาทานอุโบสถศีล ตั้งใจรักษาศีลให้บริสุทธิ์ และตั้งความปรารถนาว่า “ผู้ใดต้องการหนังและเนื้อของเรา ก็จงเอาไปเถิด เราจะได้ละจากอัตภาพของนาคนี้เสียที” วันหนึ่ง นายพราน ๑๖ คนพบพญานาคราชนอนนิ่งอยู่ บนจอมปลวก จึงคิดกันว่า จะจับพญานาคนี้ไปเป็นอาหารอันโอชะ พญานาคเห็นพวกนายพรานถือหอกและหลาวเดินมา ก็เตือน ตนเองว่า *มก. อรรถกถาสังขปาลชาดก เล่ม ๖๑ หน้า ๖๖๙