ความสุขจากการปฏิบัติธรรม : หน้า 494/580

ธรระพี ประช ทำอย่างไรถึงจะมีความสุข ៤៩៣ ผุดเกิดเองมีจริง สมณพราหมณ์ผู้ประพฤติดีปฏิบัติชอบ จน หมดกิเลสเป็นพระอรหันต์มีจริง ถ้ามีความเห็นถูกต้องเช่นนี้แล้ว ชีวิตการเดินทางไกลในสังสารวัฏจะปลอดภัย แม้ละโลกไปแล้ว จะมีสุคติโลกสวรรค์เป็นที่ไปอย่างแน่นอน ที่กล่าวมาทั้งหมดนั้น เป็นบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ประการ ที่ ควรสั่งสมไว้ให้มากๆ จะได้เป็นผู้มีความสุขความเจริญ และ ประการสุดท้ายในการปฏิบัติตามหลักพุทธโอวาทคือ สจิตตปริ โยทปนํ การท่าจิตของตนให้ผ่องใส ด้วยการลงมือปฏิบัติธรรม เจริญสมาธิภาวนากลั่นใจให้ใสบริสุทธิ์ หยุดใจเข้าไปในกลาง ของกลางเรื่อยไป ยิ่งจรดใจนิ่งเข้าไปในกลางกายได้มากเพียงไร ความทุกข์ทรมานจะห่างออกไปเพียงนั้น จนทุกข์จางหายไป ความสุขความสบายเข้ามาแทนที่ เป็นความสุขที่ไม่มีประมาณ เป็นเอกันตบรมสุข ไม่มีทุกข์เจือปนเลย การจะสลัดออกจากความทุกข์ทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็น ทุกข์ประจำหรือทุกข์จร ทุกข์เพราะชาติ ชรา มรณะ ทุกข์จาก ปัญหารุมเร้าที่ยังแก้ไขไม่ได้ ท่านสอนให้เรานำใจหยุดอยู่ที่ ศูนย์กลางกายนี้เท่านั้น ศูนย์กลางกายเป็นหลุมหลบภัยที่ดีที่สุด ถ้าหยุดในหยุด นิ่งในนิ่งเข้ากลางไปเรื่อยๆ จนเข้าไปพบกายต่างๆ ภายใน ไม่ว่าจะเป็นกายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม