ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
เลิก ตระหนี่ ตลอดไป (๑)
๓๐๘
กับมารดาบิดาของท่านเศรษฐี ซึ่งให้ทานมาโดยตลอด เป็น
ทานบดีมา ๗ ชั่วตระกูล ครั้นอิลลีสะได้ตำแหน่งเศรษฐี กลับ
ไม่รักษาประเพณีอันดีงามที่บรรพบุรุษทำไว้ ท่านได้เผาโรงทาน
ขับไล่พวกยาจกที่มาขอทาน เก็บงำทรัพย์ไว้อย่างมิดชิด บ้าน
ของเศรษฐีที่เคยเป็นเหมือนสระโบกขรณี เป็นประโยชน์เผื่อแผ่
ให้กับสรรพสัตว์กลับกลายเป็นเหมือนสถานที่ที่ถูกรากษสยืดครอง
วันหนึ่ง อิลลีสเศรษฐีไปเข้าเฝ้าพระราชา ซึ่งเป็น
ธรรมเนียมของเศรษฐีในสมัยก่อน ที่จะต้องเข้าเฝ้าพระราชา
วันละ ๒ เวลา ระหว่างเดินทางกลับบ้าน อิลลีสเศรษฐีเห็น
คนบ้านนอกคนหนึ่งนั่งดื่มเหล้า และเคี้ยวกินกับแกล้มด้วย
ความเอร็ดอร่อยอยู่ตามลำพัง เหมือนคนไม่มีความกังวลใจ จึง
นึกอยากลองดื่มบ้าง เผื่อจะได้คลายความกลุ้ม ที่แม้ตัวเองเป็น
เศรษฐีแท้ๆ แต่กลับถูกล้อเลียนเป็นประจํา
ครั้นจะจัดพิธีดื่มสุราให้โอ่อ่าเหมือนเศรษฐีทั่วไป ก็เกรง
พวกข้าทาสบริวารมาขอดื่มด้วย อันจะทําให้ต้องสิ้นเปลือง
ทรัพย์มาก เศรษฐีอดกลั้นความอยากไว้หลายวัน เมื่อทนไม่ไหว
จึงสั่งให้คนรับใช้แอบไปซื้อเหล้ามาขวดหนึ่ง จากนั้น พาคนรับใช้
ออกไปนอกเมือง เดินไปถึงฝั่งแม่น้ำ หลบเข้าไปในพุ่มไม้แห่งหนึ่ง
ให้คนรับใช้วางขวดเหล้าไว้ และสั่งให้ไปนั่งสังเกตการณ์อยู่ไกลๆ