ข้อความต้นฉบับในหน้า
Boประช
ต้นแบบแห่งความดี
៤៨២
หรือกำเนิดสัตว์เดียรัจฉานอย่างใดอย่างหนึ่ง ส่วนบุคคลใด
นําเพ็ญวัตรของโค กินหญ้าเป็นอาหาร ไม่สวมใส่เสื้อผ้า เมื่อ
ตายไปจะเข้าถึงความเป็นสหายของโค ผู้มีความเห็นผิดเช่นนี้
จะบังเกิดในนรก หรือกำาเนิดในสัตว์เดียรัจฉานอย่างใดอย่าง
หนึ่งเท่านั้น"
เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสดังนี้ ปุณณะได้ทูลขอร้อง
ให้พระพุทธองค์แสดงธรรมแนะนำให้เขาทั้งสองละการปฏิบัติผิดๆ
เช่นนั้น จะได้ไม่ต้องตกไปในอบายภูมิ พระบรมศาสดาทรง
เทศนาว่า “ดูก่อนปุณณะ เราตถาคตเห็นชัดในกรรม ๔ ประการคือ
กรรมดำมีวิบากดำ กรรมขาวมีวิบากขาว กรรมทั้งดำทั้งขาว มี
วิบากทั้งด่าทั้งขาว และกรรมไม่ด่าไม่ขาว มีวิบากไม่ด่าไม่ขาว
ผู้ก่อเวรทางกาย วาจา ใจ อันนำทุกข์มาให้ ละโลกไป
แล้วย่อมเสวยเวทนาอันเผ็ดร้อนโดยส่วนเดียว ผู้ใดทำกรรมใดไว้
ย่อมได้รับผลของกรรมนั้น กรรมเหล่านี้เป็นกรรมด่ามีวิบาก
ส่วนผู้ประพฤติชอบด้วยกาย วาจา ใจ ย่อมทำให้เข้าถึงโลกอัน
ไม่มีความทุกข์ เสวยเวทนาอันเป็นสุข ดุจพรหมอรูปพรหมหรือ
พระนิพพาน นี้เป็นผลของกรรมขาว มีวิบากขาว
ส่วนผู้ทำกรรมทางกาย วาจา ใจ อันมีความทุกข์บ้าง
ไม่มีความทุกข์บ้าง เขาย่อมเข้าถึงโลกอันมีความสุขความทุกข์