ลมหายใจแห่งสันติภาพ : หน้า 471/580

ธรรมะ ประช ลมหายใจแห่งสันติภาพ ๔๗๐ สรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลายในโลกนี้ ล้วนมีการ เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา เหมือนดอกไม้ที่เป็นต้นเล็กๆ ไม่ ช้าก็เจริญเติบโตขึ้น แตกใบแผ่กิ่งก้านสาขา ผลิดอกออกผล ให้ ความสดชื่นแก่ทุกชีวิต แต่ไม่นานดอกไม้ที่ดูสวยสดงดงามนั้น ก็ เหี่ยวแห้งร่วงโรยไปตามกาลเวลา สังขารร่างกายเราก็เช่น เดียวกัน ถูกความแก่ ความเจ็บ ความตายคืบคลานเข้ามาทุกขณะ ทําให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทุกอนุวินาที โดยที่ตัวเราเองก็สังเกต ไม่ออก จนผ่านไป ๑๐ ปี ๒๐ ปี กระทั่งถึง ๖๐-๗๐ ปี จึงรู้ว่า เราแก่แล้ว เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ต่อเนื่องกันไปสู่ความ เสื่อมสลาย เราจึงไม่ควรประมาทในชีวิต ควรให้ชีวิตผ่านไป ด้วยการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวให้ได้ จะได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริงกันทุกคน *มีวาระพระบาลีใน เวรัญชกสูตร ว่า “พราหมณ์และคฤหบดีทั้งหลาย บุคคลเป็นผู้ประพฤติ ถูกต้อง ประพฤติเรียบร้อยทางกายมี ๓ อย่าง คือ ๑.ละ การฆ่าสัตว์ งดเว้นการฆ่าสัตว์ได้เด็ดขาด วางท่อนไม้เสียแล้ว วางศัสตราเสียแล้ว เป็นผู้มีการเกื้อกูลอนุเคราะห์สัตว์ทุก จําพวกอยู่ ๒.เป็นผู้ละการลักขโมย งดเว้นจากการ *มก. เวรัญชกสูตร เล่ม ๑๙ หน้า ๒๗๒