สู่หนทางสวรรค์ : หน้า 422/580

ธรระพี ประชาช สู่หนทางสวรรค์ ๔๒๑ ท้าวสักกะตอบว่า “พระนางผู้เจริญ หม่อมฉันเป็นพ่อค้า จะทําอะไรก็ต้องให้ได้กําไรและไม่ยอมเสียประโยชน์ ถ้าหาก พระนางจะมีอายุยืนยาว หรือมีฉวีวรรณที่งดงามยิ่งกว่าเดิม หม่อมฉันจะนำบรรณาการมาถวายเพิ่ม แต่พระนางมีแต่จะชรา ลงทุกวัน หม่อมฉันจึงลดบรรณาการลง อีกทั้งวันนี้ พระนางก็ ชราภาพกว่าวันก่อนๆ แม้ขณะที่หม่อมฉันกำลังจ้องมองอยู่นี้ พระฉวีวรรณของพระนางก็เสื่อมลงไปทุกขณะ ฉะนั้นพระนาง อย่าได้ปล่อยวันคืนให้ล่วงไปโดยเปล่าประโยชน์ ขอพระนางจง ประพฤติพรหมจรรย์ตั้งแต่วันนี้เถิด” พระนางทรงชื่นชมโสมนัสเป็นอย่างยิ่ง ด้วยรู้ว่าวาจา ของบุรุษผู้นี้ เป็นวาจาของนักปราชญ์บัณฑิต จึงตรัสว่า “ท่าน พูดราวกับว่า เทวดาไม่มีการแก่เหมือนมนุษย์หรืออย่างไร” ท้าวสักกะตรัสว่า “พวกเทวดาไม่แก่ชราเหมือนมนุษย์ เส้นเอ็น ปุ่มปมในร่างกายก็ไม่มี ฉวีวรรณของชาวสวรรค์ผุดผ่องยิ่งนัก และทิพยสมบัติก็ไพบูลย์ ขอให้พระนางจงเสด็จออกผนวชเถิด จะได้ไปสู่เทวโลก ไปเป็นสหายแห่งชาวสวรรค์ทั้งหลาย” ท้าวสักกเทวราชทรงแนะหนทางไปสู่เทวโลกอีกว่า “ผู้มี กาย วาจา ใจที่สะอาด ไม่ทำบาปอกุศล เป็นผู้มีศรัทธา ชอบท่า ทาน ชอบสงเคราะห์ มีวาจาสุภาษิต อ่อนหวาน และหมั่น