ธรรมะเพื่อประช : หน้า 210/580

ธรรมะเพื่อประช ให้สิ่งที่ดีย่อมได้สิ่งที่ดี ๒๐๕ จะเป็นบุญเล็กบุญน้อย ให้ตั้งใจทำให้เต็มที่ ทำด้วยความสมัครใจ และทําด้วยความเต็มใจ เมื่อถึงคราวบุญส่งผล จะได้ผลเกิน ความคาดหมาย *ในสมัยพุทธกาล ครั้งที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงประทับ อยู่ที่กูฏาคารศาลา ป่ามหาวันใกล้ๆ กับเมืองเวสาลี ครั้นเวลา เช้าตรู่ พระองค์เสด็จเข้าไปบิณฑบาตที่คฤหาสน์ของอุคคคฤหบดี ท่านผู้นี้เป็นผู้มีความศรัทธาในพระบรมศาสดามาก เป็นเศรษฐี ที่เป็นสัมมาทิฏฐิ มีสมบัติแล้วไม่ตระหนี่ ได้นำทรัพย์สินออกให้ ทานกับคนยากคนจนอยู่เป็นประจำ เมื่อท่านรู้ว่าพระพุทธองค์ เสด็จมาโปรด จึงได้สละเวลาทำมาหากิน เพื่อไปฟังธรรมและ ถวายทานกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขณะกำลังถวายภัตตาหาร ท่านได้ทูลถามพระผู้มีพระ ภาคเจ้าว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับมาว่า ผู้ให้ของที่พอใจย่อมได้ของที่พอใจ อาหารขบเคี้ยวเหล่านี้ของ ข้าพระองค์เป็นที่พอใจ ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าอาศัยความ อนุเคราะห์ รับขาทนียาหารของข้าพระองค์ด้วยเถิด พระเจ้าข้า” พระผู้มีพระภาคเจ้าอาศัยความอนุเคราะห์จึงรับอาหารนั้นไว้ อุคคคฤหบดีบังเกิดความปลื้มปีติเบิกบานใจมาก เมื่อพระสัมมา *มก. ปฐมอุคคสูตร เล่ม ๓๗ หน้า ๔๒๐