ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประช
เลิก ตระหนี่ ชีวีสดใส
១៦៨
จําใจนิมนต์พราหมณ์ให้นั่งรอก่อน จากนั้นสุริยเทพบุตรก็มา
พลางกล่าวว่า “ผู้ใดไม่บริโภคลำพังเพียงคนเดียว หากแบ่งปันกัน
การให้ทานและการได้ทรัพย์มานั้น ย่อมเป็นประโยชน์โดยแท้”
เศรษฐีฟังก็พอใจ จึงให้นั่งคอยก่อน
จากนั้นมาตลีเทพบุตรก็มา และกล่าวว่า “ผู้ใดทำการ
บูชาย่อมได้อานิสงส์ ดังนั้นควรให้ทานด้วยและบริโภคด้วย”
เศรษฐีพอใจจึงให้นั่งคอยก่อน จากนั้นปัญจสิบเทพบุตรก็มา
กล่าวในลักษณะเดียวกันว่า “การบริโภคคนเดียว เหมือนการ
กลืนเบ็ดพร้อมทั้งเหยื่อ ไม่สมควรเลย ควรจะแบ่งปันกัน”
เศรษฐีได้แต่ถอนใจ และนิมนต์ให้นั่งลงก่อน
เมื่อข้าวสุก เศรษฐีจึงบอกให้พราหมณ์เอาใบไม้มาคนละ
ใบ พราหมณ์ยื่นใบไม้ให้เศรษฐี ท่านเศรษฐีเห็นแล้วก็ตกใจ
เพราะใบไม้ใหญ่ราวกับหลังคาบ้าน เศรษฐีจึงให้ไปเอาใบไม้ที่
เล็กกว่านี้มา พราหมณ์ทั้งห้าจึงเอาใบไม้มาใหม่ แต่ละใบใหญ่
เท่ากับกะละมัง เศรษฐีเห็นแล้วอ่อนใจ จึงตักข้าวให้พราหมณ์
เพียงคนละทัพพี
ก่อนจะลงมือบริโภค ปัญจสินเทพบุตรได้แปลงเป็นสุนัข
ไปยืนถ่ายปัสสาวะอยู่ใกล้ๆ น้ำปัสสาวะกระเซ็นถูกมือของเศรษฐี
เศรษฐีขอร้องพราหมณ์ให้ช่วยเฝ้าดูหม้อข้าว ส่วนตนไปล้างมือ