ต้นแบบแห่งความดี : หน้า 481/580

Boประช ต้นแบบแห่งความดี ៤៨០ ไม่บริสุทธิ์ การแสวงหาวิธีการที่จะทำให้หมดจด จากกิเลสอาสวะ จึงแตกต่างกันออกไป ทำให้มีลัทธิต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย มีวิธี ปฏิบัติเป็นร้อยเป็นพันวิธี อย่างในสมัยพุทธกาล มีการอาบน้ำ ในแม่นํ้าคงคา เพื่อชาระล้างบาปออกจากใจ มีการทรมาน ร่างกายต่างๆ นานา เช่นนอนบนหนามแหลม อดอาหารหรือ วิธีการอื่นๆ อีกมากมาย เพราะเข้าใจว่าเป็นการปล่อยวางเพื่อ ทำให้หลุดพ้นจากทุกข์ บางลัทธิก็ไม่ยอมใส่เสื้อผ้า เป็นประเภท อเจลกะ คือนุ่งลมห่มฟ้า และมีผู้เคารพนับถือ ปฏิบัติตามมากมาย ลัทธิต่างๆ ที่ถือกำเนิดขึ้นมา บางลัทธิเป็นมิจฉาทิฏฐิ นํามหาชนไปสู่อบายภูมิ เมื่อมีผู้เลื่อมใสปฏิบัติตามมากเข้า มิจฉาทิฏฐิจึงครองเมือง เหมือนลัทธิของอชิตเกสกัมพล ที่ แนะนำลูกศิษย์ลูกหาว่า การทำบุญให้ทานไม่มีผล การบูชาบุคคล ที่ควรบูชาไม่มีผล การทำกรรมดีหรือกรรมชั่วไม่มีผล โลกนี้ โลกหน้าไม่มี มารดาบิดาไม่มีคุณ สัตว์ผู้เกิดแบบโอปปาติกะไม่มี สมณพราหมณ์ผู้ประพฤติดีปฏิบัติชอบผู้หมดกิเลสไม่มี คนเรา ตายแล้วสูญหมด คงเหลือแต่กระดูกและเถ้าถ่านเท่านั้น มีความเห็นผิดชนิดที่เป็นมิจฉาทิฏฐิยิ่งทีเดียว เมื่อมีความเห็นผิดๆ คำพูดและการกระทำก็พลอยผิด ตามไปด้วย เมื่อบุคคลประพฤติผิดมากเข้าๆ ย่อมเป็นเหตุนำไป