ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
เวลาอันทรงคุณค่ายิ่ง
๓๗๘
หัตถิปาลกุมารบวชแล้วได้บรรลุฌานสมาบัติ และ
สั่งสอนบริวารทั้งหมดประมาณ ๑๒ โยชน์ให้ได้บรรลุธรรมตาม
ด้วย ทั้งบิดามารดา พระราชาและพระมเหสีต่างได้บรรลุฌาน
สมาบัติ พากันบำเพ็ญสมณธรรมอยู่ในป่าหิมพานต์ แม้แต่พระ
ราชา ต่างเมืองเมื่อรู้ข่าวอันเป็นมงคลนี้ ต่างพร้อมใจกัน
ออกบวชตามถึง 5 พระองค์ รวมทั้งบริวารด้วย เมื่อทั้งหมด
บวชแล้ว ต่างเป็นผู้ไม่ประมาทในการบำเพ็ญสมณธรรมจนได้
บรรลุฌานสมาบัติ ละโลกแล้ว ได้ไปบังเกิดในพรหมโลก มี
ความสุขอยู่ในสุคติภูมิกันทุกคน
บัณฑิตนักปราชญ์ในกาลก่อนล้วนเป็นผู้ไม่ประมาทในชีวิต
เพราะเห็นคุณค่าของกาลเวลาว่า มีอยู่อย่างจำกัด จะต้องรีบ
ขวนขวายในการสร้างบารมี ต่างพากันออกประพฤติพรหมจรรย์
เพื่อทําความบริสุทธิ์ให้เกิดขึ้น โดยไม่ยอมให้สิ่งใดมาเป็น
อุปสรรคในการสร้างบารมี ดังนั้นเราจะต้องจัดสรรเวลาในการ
ฝึกใจให้หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ เพราะชีวิตที่มี
พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง เป็นชีวิตที่ปลอดภัยทั้งในโลกนี้และ
โลกหน้าอย่างแท้จริง