ธรรมะเพื่อประชา – ความรู้เกี่ยวกับศัพท์ในพระพุทธศาสนา : หน้า 545/580

ธรรมะเพื่อประชา พจนานุกรม สำหรับหนังสือธรรมะเพื่อประชาชน ๕๔๔ กฐิน ตามศัพท์แปลว่า ไม้สะดึง คือไม้สำหรับทำจีวร, ในทางพระวินัย ใช้เป็นชื่อเรียก สังฆกรรมอย่างหนึ่ง ที่พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตแก่สงฆ์ ผู้จำพรรษาแล้ว กตัญญูตา ความเป็นคนกตัญญู. ความเป็นผู้รู้คุณ กตัตตากรรม กรรมสักว่าทำ คือ ไม่ได้จงใจจะให้เป็นอย่างนั้นโดยตรง กสิณ กหาปณะ กัป กัมมัฏฐาน กามคุณ กามฉันท์ กามตัณหา กามภพ ทำไปโดยไม่ตั้งใจชัดเจน วัตถุอันจูงใจ คือ จูงใจให้เข้าไปผูกอยู่ ใช้สําหรับเพ่ง เพื่อจูงจิตให้เป็นสมาธิ ชื่อมาตราเงินในสมัยโบราณ ๑ กหาปณะ เท่ากับ ๒๐ มาสก หรือ ๔ บาท กาลกำหนด, ระยะเวลายาวนานเหลือเกิน ที่ตั้งแห่งการงาน, อารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งการงานของใจ กัมมัฏฐาน ๔๐ คือ กสิณ ๑๐ อสุภะ ๑๐ อนุสสติ ๑๐ พรหมวิหาร ๔ อาหาเรปฏิกูลสัญญา ๑ จตุธาตุววัตถาน ๑ อรูป ๔ ส่วนที่ปรารถนาน่าใคร่มี ๕ อย่าง คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ที่น่าใคร่น่าพอใจ ความพอใจรักใคร่ในอารมณ์ที่ชอบใจมีรูปเป็นต้น, ความพอใจในกามคุณทั้ง ๕ ความทะยานอยากในกาม, ที่เกิดของผู้ที่ยังข้องอยู่ในกาม, ได้แก่ อบายภูมิ มนุษยโลก และเทวโลก