ธรรมะเพื่อประช: วันสุดท้ายของชีวิต : หน้า 412/580

ธรรมะเพื่อประช วันสุดท้ายของชีวิต ๔๑๑ ชักชวนนั่งสมาธิมิได้ขาด จนเป็นครอบครัวแก้ว ครอบครัว ธรรมกาย ครอบครัวตัวอย่างของโลก เมื่อทุกคนในบ้านประพฤติธรรม ผู้มีบุญ คือ พระบรม โพธิสัตว์ ก็ลงมาเกิด พ่อแม่ตั้งชื่อว่า ธรรมบาลกุมาร เมื่อเติบโต ขึ้น พ่อแม่ได้ส่งไปเรียนหนังสือที่เมืองตักสิลา ธรรมบาลกุมาร เป็นลูกศิษย์ที่มีสติปัญญาเป็นเลิศ จึงได้รับเลือกเป็นหัวหน้า วันหนึ่งลูกชายคนโตของอาจารย์เสียชีวิตกะทันหัน ท่านอาจารย์ และบรรดาลูกศิษย์ต่างพากันร้องไห้คร่ำครวญ แม้ฌาปนกิจศพ ลูกชายอาจารย์แล้ว ก็ยังเฝ้าร้องไห้รำพึงรำพันที่เชิงตะกอน มีเพียงธรรมบาลคนเดียวเท่านั้นที่ไม่ร้องไห้ ธรรมบาลถามเพื่อนๆ ว่า ทำไมลูกชายท่านอาจารย์ ต้องตายในวัยที่ไม่สมควร เพื่อนๆ ตอบว่า “สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง เป็นทุกข์ บังคับบัญชาไม่ได้ มีเกิดแล้วก็ต้องมีดับ พวกเราห้าม ความตายของลูกชายท่านอาจารย์ไม่ได้” แต่ธรรมบาลสงสัยว่า “มันก็จริง ที่ว่าสังขารไม่เที่ยง แต่ก็ควรตายตอนแก่มิใช่หรือ” เพื่อนๆ จึงถามว่า “แล้วที่บ้านของท่าน ไม่มีคนตายขณะที่ยัง หนุ่มเลยหรือ” ทุกคนต่างอัศจรรย์ไปตามๆ กัน ที่ได้คําตอบว่า บ้านของธรรมบาลไม่มีใครตายตั้งแต่ยังเด็กหรือเป็นหนุ่ม และ ยังเป็นประเพณีสืบต่อกันมายาวนานของบ้านนี้อีกด้วย