สังฆทาน ประเสริฐกว่าปาฏิบุคคลิกทาน : หน้า 345/580

ธรรมะ ประช สังฆทาน ประเสริฐกว่า ปาฏิบุคคลิกทาน ๓๔๔ ปุคคลิกทาน แม้จะมีเจตนาดีคืออยากได้บุญมากๆ แต่ถือว่ายัง ไม่ถูกหลักวิชา ส่วนในขณะที่เราให้ทานโดยไม่จําเพาะเจาะจงนั้น โชคดีว่าได้ทำบุญถูกเนื้อนาบุญคือทำกับผู้ได้เข้าถึงไตรสรณคมน์ ก็ถือว่า เป็นบุญลาภของตัวเรา ดังนั้นอย่ามัวดั้นด้นหาพระ อรหันต์หรือพระสุปฏิปันโนให้เสียเวลาเลย บางคนหาทั้งชาติ ก็ไม่เจอ เพราะปุถุชนไม่สามารถรู้วาระจิตของพระอริยเจ้าได้ มีแต่ผู้รู้กับผู้รู้เท่านั้น ที่รู้ว่าบุคคลใดเป็นพระอรหันต์ หรือเป็น พระแท้ทั้งภายนอกและภายใน เอาเป็นว่า พระสงฆ์วัดไหนก็ได้ จะอยู่ป่าเป็นวัตร จะพำนักอยู่ในเมือง หรือตามต่างจังหวัด อยู่ วัดหลวงหรือวัดราษฎร์ ก็สามารถเป็นเนื้อนาบุญให้กับเราได้หมด ขอเพียงเราตั้งจิตให้เป็นกลาง ถวายในสงฆ์ทั้งหลาย พระพุทธองค์จึงตรัสบอกท่านพระอานนท์ว่า “ดูก่อน อานนท์ เราไม่กล่าวว่า ปาฏิบุคคลิกทานมีผลมากกว่าสังฆทาน ด้วยปริยายอะไรๆ เลย สังฆทานเป็นประมุขของผู้หวังบุญ สงฺโฆ เว ยชต์ มุข พระสงฆ์นั่นแล เป็นประมุขของทายกผู้บูชาอยู่ และพระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญของชาวโลกไม่มีเนื้อนาบุญอื่นยิ่งกว่า” ดังนั้นเมื่อเราเข้าใจหลักการทําบุญโดยไม่จําเพาะเจาะจงภิกษุ รูปหนึ่งรูปใดเช่นนี้แล้ว ในขณะที่เราให้ทานก็ทำใจให้กว้าง ทำใจของเราให้ใสๆ และทำตนให้บริสุทธิ์ ด้วยการหมั่นทำใจ