ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 455/580

ธรรมะเพื่อประชา ชีวิตเหลือน้อยนิด อย่าคิดเรื่องไร้สาระ ๔๕๔ จเรยุยาทิตฺตสีโสว นตฺถิ มจฺจุสฺส นาคโม อายุของมนุษย์มีน้อย คนดีจึงดูถูกอายุนั้นเสีย จึง ประพฤติตนดุจคนมีศีรษะถูกไฟไหม้ มฤตยูที่จะไม่มาถึงนั้น ย่อมไม่มี” โลกใบนี้เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี เป็นโลกแห่งการ สั่งสมบุญกุศลความดีงาม แต่เนื่องจากเรามีเวลาอยู่บนโลกใบนี้ ไม่นาน มีเวลาอยู่อย่างจำกัด เราจึงควรใช้เวลาที่มีอยู่น้อยนิดนี้ สร้างบารมีให้เต็มที่ ให้คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไปในแต่ละวัน ต้อง ทำชีวิตให้มีคุณค่า ด้วยการสร้างบุญบารมีให้เพิ่มขึ้น ให้สมกับที่ ได้เกิดมาสร้างบารมี เพื่อทําพระนิพพานให้แจ้ง ชีวิตของเราทุกคนต่างถูกไฟ คือ ความแก่ ความเจ็บ และ ความตาย แผดเผาทุกอนุวินาที ดังนั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงตรัสสอนให้เราทำแต่ความดี ทำใจให้ใสๆ ให้เข้าถึง พระรัตนตรัยภายใน นอกจากนี้ยังทรงสอนให้เราหมั่นเจริญมรณานุสติเนืองๆ ให้พิจารณาใคร่ครวญถึงความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ของสังขารร่างกาย เมื่อเราหมั่นพิจารณาถึงสิ่งเหล่านี้เป็นประจํา จะทำให้จิตของเราสงบ ละคลายจากความยึดมั่นถือมั่นในโลกามิส ซึ่งเป็นเหยื่อล่อที่ทำให้เราติดอยู่ในโลกนี้ เป็นเหตุทำให้ใจ