ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
การให้ที่มีผลมาก (๑)
๒๗๕
พระบรมศาสดาทรงมีพระมหากรุณา แจกแจงเรื่องการให้ทาน
ที่ถูกหลักวิชชาและไม่ถูกหลักวิชชาไว้อย่างละเอียดลออเช่นกัน
ซึ่งเป็นสิ่งที่เราควรจะศึกษาให้ดีเพราะเรามีเวลาอยู่ในโลกนี้ไม่นาน
เดี๋ยวก็ต้องละจากโลกนี้ไปเสวยสุขในสุคติโลกสวรรค์ เมื่อมี
เวลาเหลืออยู่น้อย จึงจำเป็นต้องรู้จักวิธีที่ทำบุญน้อยแต่ให้ได้
ผลมาก ทําบุญมากก็ให้ได้ผลมากทับทวี ให้ช่วงชีวิตอันแสนสั้น
ในโลกนี้ เป็นช่วงเวลาที่มีคุณค่ายิ่งสำหรับพวกเราทุกๆ คน
*ในสมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ที่วัดพระ
เชตวันมหาวิหาร อารามที่ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีสร้างถวาย
ทุกๆ เย็น ท่านเศรษฐีจะหาโอกาสไปเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า
เพื่อฟังพระธรรมเทศนา แต่มีเรื่องที่แปลกอย่างหนึ่ง คือ หลัง
จากที่อนาถบิณฑิกเศรษฐีได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันแล้ว
ท่านได้เป็นกองเสบียง ทุ่มเทสนับสนุนงานพระศาสนาอย่างเต็มที่
แต่ท่านไม่เคยทูลถามปัญหากับพระบรมศาสดาเลย เพราะท่าน
มีความเกรงใจและคิดแทนพระพุทธเจ้าว่า พระพุทธองค์เป็น
กษัตริย์ผู้ละเอียดอ่อน ถ้าพระองค์จะแสดงธรรม เพราะดำริว่า
คฤหบดีมีอุปการะมากแก่เรา หากพระองค์จะแสดงธรรม ก็จะ
ทรงลำบากเปล่าๆ
*มก. เวลามสูตร เล่ม ๓๗ หน้า ๗๗๕