การให้ทานและการเสริมสร้างบุญ : หน้า 271/580

ธรรอประชา ยิ่งให้สมบัติใหญ่ยิ่งไหลมา อัญเชิญไปสู่สุคติโลกสวรรค์ ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่ง เทวดา ร่าเริงอยู่ตลอดกาลนาน” ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก และย่อมได้รับการยอมรับนับถือจาก บุคคลทั้งหลาย จะทำให้เป็นผู้มีมิตร มีลาภ มียศ มีความเจริญ รุ่งเรือง เพราะการให้นั้น ยิ่งให้ก็ยิ่งได้ ที่ให้แล้วจะไม่ได้นั้นเป็นไม่มี หลายคนยังมีความคิดว่า เมื่อให้แล้วทรัพย์จะสิ้นเปลือง จึง หวงแหนทรัพย์ไว้ ไม่ยอมให้ทาน ไม่นำทรัพย์นั้นมาใช้ให้เกิด ประโยชน์ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า ทรัพย์ที่ตนมีอยู่จึงเป็นเหมือน ทรัพย์ทุพพลภาพ อันที่จริง เมื่อให้ทาน สละทรัพย์ออกจากใจ ความ ตระหนี่ซึ่งเป็นวิบัติก็หลุดร่อนออกไปด้วย เมื่อวิบัติหลุดออกไป สิริสมบัติก็หลั่งไหลเข้ามาแทน บุญที่เกิดจากการให้ทานและ เอาชนะความตระหนี้ในใจได้นี้ ไปดึงดูดสมบัติใหญ่มา ทำให้ได้ สมปรารถนาในสิ่งที่ต้องการ ได้ทั้งโลกิยทรัพย์และอริยทรัพย์ ดังเรื่องของหญิงชราท่านหนึ่ง ที่ตัดใจให้ทานเอาชนะใจตนเองได้ โดยสละทรัพย์ที่หามาด้วยความยากลำบากออกให้ทาน *ในสมัยหนึ่ง สมเด็จพระบรมศาสดาทรงจำพรรษาอยู่ ในวัดพระเชตวันมหาวิหาร เมื่อออกพรรษาแล้ว ได้เสด็จจาริก ไปในที่ต่างๆ พร้อมด้วยภิกษุทั้งหลาย เพื่อโปรดสัตวโลกผู้มีธุลี