ความสำคัญของศีลในพระพุทธศาสนา : หน้า 123/184

๑ - หน้าที่ ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - 1 ถึงพร้อมแห่งศีล ดุจพระจันทร์เมื่องามในท้องฟ้า ย่อมงามด้วยความถึงพร้อมแห่งรัศมีฉะนั้น แม้กลิ่นกายของภิกษุผู้มีศีล ยังทำความ ชื่นบานแม้แก่เทวดาทั้งหลาย จะกล่าวไยในกลิ่น ศีลเล่า กลิ่นแห่งศีลย่อมครอบงำสมบัติแห่งคันธ ชาติทั้งปวง ฟุ้งไปทั่วทศทิศมิได้ติดขัด สักการะแม้น้อยอันทายกทำแล้วในท่านผู้มีศีล ย่อมเป็นการมีผลมาก เพราะฉะนั้นผู้มีศีลจึงเป็น ดุจภาชนะ (รองรับ) เครื่องบูชาและสักการะ อาสวะทั้งหลายอันเป็นไปในทิฏฐิธรรม ย่อม ไม่เบียดเบียนท่านผู้มีศีล ผู้มีศีลย่อมขุดรากแห่ง ทุกข์อันเป็นไปในสัมปรายภพเสียได้ สมบัติใดในมนุษย์ และสมบัติใดในเทวดา สมบัติทั้งสองนั้น เมื่อผู้มีศีลถึงพร้อมปรารถนาอยู่ มิใช่เป็นสิ่งที่จะพึงได้ยากเลย อนึ่ง ใจของผู้มีศีล ถึงพร้อม ย่อมแล่นไปสู่พระนิพพานสมบัติ อัน เป็นสมบัติที่สงบระงับสุดยอดเป็นแท้ บัณฑิตพึงแสดงอานิสงส์อันมีอาการต่างๆ เป็น อันมาก ในศีลซึ่งเป็นมูลแห่งสมบัติทั้งปวง ด้วย ประการฉะนี้แล. * ท่านหมายเอาความมัวหมองต่าง ๆ เช่นถูกจองจำทำโทษในปัจจุบันชาติ 119