อานิสงส์แห่งยถาสันถติกังคะ : หน้า 174/184

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ [ อานิสงส์แห่งยถาสันถติกังคะ ] 170 ส่วนอานิสงส์ดังต่อไปนี้ (๑) ได้ทำตามโอวาทที่กล่าวไว้ว่า ลทธ์ เตน ตุฏฺฐพฺพ์ ได้สิ่งใดพึงยินดีด้วยสิ่งนั้น (๒) ใฝ่ประโยชน์ เกื้อกูล แก่เพื่อนพรหมจารี (โดยไม่กวนให้ย้ายเสนาสนะ) (๓) เลิก ความกำหนดว่าเลวประณีต (๔) ละความยินดียินร้ายได้ (๕) ปิด ประตูความตะกราม (๖) มีความประพฤติสมควรแก่ธุตธรรม มีความ มักน้อยเป็นอาทิ. [ คาถาสรูป ] นักพรตผู้เป็นยถาสันถติกะเป็นผู้ยินดีด้วยเสนา- สนะที่ตนได้ ไม่เลือก (ว่าดีเลว) ย่อมนอนเป็นสุข แม้ในที่อันลาดด้วยหญ้า ในเสนาสนะอย่างดี เธอก็ไม่ติดใจ ได้เสนาสนะที่เลวก็ไม่ขุ่นเคือง ช่วยเกื้อกูลเพื่อนพรหมจารีที่เป็นนวกะ (ให้ได้ เสนาสนะอยู่) เพราะเหตุนั้น ภิกษุผู้มีเมธาจึง หมั่นประกอบความที่เป็นผู้ยินดีในเสนาสนะตามที่ ท่านจัดให้ อันเป็นอาจิณณวัตรแห่งหมู่พระอริยะ เป็นวัตรที่พระมุนีเจ้าทรงสรรเสริญ และ นี้เป็นคำพรรณนาการสมาทาน วิธี (ปฏิบัติ) ประเภท ความแก และอานิสงส์ในยถาสันถติยังคะ