วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ : หน้า 80/184

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - บ้าน (ที่ปิดประตูไว้) ฉะนั้น ฝนย่อมรั่วรดเรือนที่มุงไม่ดีได้ ฉันใด ราคะก็ย่อมรั่วเข้าจิตที่มิได้อบรมได้ ฉันนั้น." 6 - หน้าที่ 77 แต่เมื่ออินทรียสังวรนั้น อันภิกษุทำให้ถึงพร้อมแล้ว แม้ศีล ปาฏิโมกข์ก็ย่อมยั่งยืน เหมือนข้าวกล้าที่มีรั้วล้อมไว้ดี ย่อมยืนอยู่ได้ ฉะนั้น อนึ่ง ภิกษุผู้ทำอินทรียสังวรให้พร้อมนี้ โจรคือกิเลสทั้งหลาย ย่อมทำร้ายไม่ได้ เหมือนบ้านที่ประตูปิดดีแล้ว พวกโจรทำลายไม่ได้ ฉะนั้น อีกประการหนึ่ง ราคะย่อมรั่วเข้าจิตของเธอไม่ได้ เหมือน ฝนรั่วรดเรือนที่มุงดีแล้วไม่ได้ ฉะนั้น สมด้วยพระพุทธพจน์ว่า ภิกษุพึงรักษาอินทรีย์ ในเพราะรูป เสียง รส กลิ่น และผัสสะทั้งหลาย เพราะว่าทวาร ทั้งหลายที่ปิดแล้วระวังดีแล้วนั้น หาทำร้าย (ผู้ระวัง) ไม่ เหมือนพวกโจรทำลายบ้าน ที่ประตูปิดแล้วไม่ได้ ฉะนั้น ฝนย่อมรั่วรคเรือนที่มุงดีแล้วไม่ได้ ฉันใด ราคะย่อมรั่วเข้าจิตที่อบรมดีแล้วไม่ได้ ฉันนั้น. ก็เทศนานี้เป็นเทศนาอันอุกฤษฎ์ยิ่ง อันจิตนี้เป็นธรรมชาติเปลี่ยนเร็ว เพราะฉะนั้น อินทรียสังวร ๑. ขุ. ธ. ๒๕/๑๖. ๒. เพราะว่าแสดงถึงที่สุด คือถึงกิเลสไม่เกิดหมดทีเดียว จึงเรียกว่า เทศนาอย่าง อุกฤษฏ์ยิ่ง