วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ : หน้า 97/184

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - กาลนั้น ข้าพเจ้านั่ง ณ อาสนะอันเดียว ได้บรรลุ พระอรหัต ข้าพเจ้านั้นมีความดำริเต็มเปี่ยมแล้ว เหมือนดวงจันทร์ในวัน (ขึ้น) ๑๕ (ค่ำ) ฉะนั้น เป็นผู้มีอาสวะทั้งปวงสิ้นแล้ว บัดนี้ภพใหม่ไม่มี" ดังนี้ เหตุนั้น แม้กุลบุตรอื่น เมื่อปรารถนาความ สิ้นทุกข์ พึงพิจารณาโดยแยบคายแล้ว จึงเสพ ปัจจัยทั้งหลาย กุ้งหลาย เทอญ. หน้าที่ 94 ศีลเป็น ๔ อย่าง โดยจัดเป็นปาริสุทธิศีล มีปาฏิโมกข์สังวรศีล เป็นต้น พึงทราบด้วยประการดังกล่าวมาฉะนี้ ( ปัญจกศีล (ศีลหมวด ๕) ที่ ๑ อรรถาธิบายในปัญจกะที่ ๑ แห่งศีลส่วนที่เป็น ๕ อย่าง บัณฑิต พึงทราบโดยเป็นศีลของอนุปสัมบันเป็นต้น จริงอยู่ คำต่อไปนี้พระ ธรรมเสนาบดีสารีบุตรกล่าวไว้ในคัมภีร์ปฏิสัมภิทาว่า ปริยันตปาริ สุทธิศีลเป็นไฉน ? ศีลของอนุปสัมบันทั้งหลายผู้มีสิกขาบทมีที่สุด นี้ ชื่อว่า ปริยันตปาริสุทธิศีล อปริยันตปาริสุทธิศีลเป็นไฉน ? ศีลของ อุปสัมบันทั้งหลายผู้มีสิกขาบทหามิได้ นี้ชื่อว่า อปริยันตปาริสุทธิ ศีล ปริปุณณปาริสุทธิศีลเป็นไฉน ? ศีลของกัลยาณปุถุชนผู้ประกอบ ในกุศลธรรม กระทำให้บริบูรณ์จนจดชายแดนพระเสขะ ไม่ไยดีใน ร่างกายและชีวิต ยอมสละชีวิตได้ นี้ชื่อว่า ปริปุณณปาริสุทธิศีล อปรามัฏฐปาริสุทธิศีลเป็นไฉน ? ศีลของพระเสขะ ๒ จำพวก นี้ชื่อว่า