วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 109 วิสุทธิมรรคแปล ภาค 1 ตอน 1 หน้า 113
หน้าที่ 113 / 184

สรุปเนื้อหา

บทนี้พูดถึงถึงความจำเป็นในการทำความเข้าใจและวางใจให้ห่างจากความสุขชั่วคราวทั้งจากมาตุคามและพลานามัยเพื่อหลีกหนีทุกข์ การพูดถึงการไม่เห็นคฤหบดีหรือบุตรคฤหบดีที่บำเรอตน รวมถึงการประพฤติพรหมจรรย์เพื่อหวังเป็นเทพเจ้า การแสดงออกถึงความยินดีในความเป็นเทวดานี้สะท้อนถึงการค้นหาความสุขที่สูงกว่า.

หัวข้อประเด็น

-การไม่ยึดติดกับมาตุคาม
-พรหมจรรย์และการบำเรอตน
-การหลีกหนีทุกข์
-การเป็นเทพเจ้า
-ความยินดีในธรรมชาติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 109 ไม่ (ถึงกับ) จ้องดูตาแห่งมาตุคาม ฯลฯ ทั้งไม่ (ถึงกับ) ฟังเสียง แห่งมาตุคาม ฯลฯ ร้องไห้อยู่ก็ดี ฯลฯ แต่ว่ายังตามนึกถึงการที่ เคยหัวเราะพูดจาเล่นหัวกับมาตุคาม ในกาลก่อน เขายินดีด้วยเรื่องเก่า เราบอกได้ว่า เขาย่อมไม่พ้นไปจากทุกข์ได้เลย นน ฯลฯ (๖) ดูกรพราหมณ์ อีกข้อหนึ่ง สมณะก็ดี พราหมณ์ก็ดี ลางคนในโลกนี้ ฯลฯ หาได้ร่วมประกอบกิริยาที่คนสองต่อสองจะพึง ประกอบกันด้วยมาตุคามไม่เลย ฯลฯ ทั้งไม่ (ถึงกับ) ตามนึกถึง การที่เคยหัวเราะพูดจาเล่นหัวกับมาตุคามในกาลก่อน แต่ว่าเขาเห็น คฤหบดีก็ดี บุตรคฤหบดีก็ดี ผู้อิ่มเอิบพร้อมพรั่งด้วยกามคุณ ๕ บำเรอ ตนอยู่ เขายินดีด้วยการบำเรอตนแห่งคฤหบดี หรือบุตรคฤหบดีนั้น ฯลฯ เราบอกได้ว่า เขาย่อมไม่พ้นไปจากทุกข์ได้เลย. (๒) ดูกรพราหมณ์ อีกข้อหนึ่ง สมณะก็ดี พราหมณ์ก็ดี ลางคนในโลกนี้ ฯลฯ หาได้ร่วมประกอบกิริยาที่คนสองต่อสองจะพึง ประกอบกันด้วยมาตุคามไม่เลย ฯลฯ ทั้งไม่ (ถึงกับ) เห็นคฤหบดี หรือบุตรคฤหบดี ฯลฯ บำเรอตนอยู่ ฯลฯ แต่ว่าประพฤติพรหมจรรย์ ปรารถนาเทวนิกายเหล่าใดเหล่าหนึ่ง ด้วยหวังว่า เราจักได้เป็นเทพเจ้า หรือเทพองค์ใดองค์หนึ่ง ด้วยศีลนี้ ด้วยตบะนี้ หรือด้วยพรหมจรรย์นี้ ก็ดี เขายินดี ใครใจ ถึงความปลื้มใจด้วยความเป็นเทวดานั้น พราหมณ์ แม้ความยินดีด้วยการเป็นเทวดานี้ นับเป็นขาดก็ได้ ทะลุ ก็ได้ ต่างก็ได้ พร้อยก็ได้ แห่งพรหมจรรย์" ฉะนี้ ดูกร * อ, สตฺตก. ๒๓/๕๖.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More