ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ -
[ ปัจจุปัฏฐาน ปทัฏฐาน ]
ศีลนี้นั้นผู้รู้พรรณนาไว้ว่า มีความสะอาดเป็นปัจจุ
ปัฏฐาน โอตตัปปะและหิรินั่นแล เป็นปทัฏฐาน
แห่งศีลนั้น.
- หน้าที่ 1
18
แท้จริง ศีลนี้นั้นมีความสะอาดที่ตรัสไว้ว่า "(ความสะอาด ๓ คือ)
ความสะอาดทางกาย ความสะอาดทางวาจา ความสะอาดทางใจ"
ดังนี้ ในปัจจุปัฏฐาน หมายความว่าศีลนั้นย่อมปรากฏ คือถึงความ
เป็นคุณที่ควรถือเอาโดยความเป็นธรรมชาติสะอาด
ส่วนหิริและ
โอตตัปปะ นักปราชญ์ทั้งหลายพรรณนาว่าเป็นปทัฏฐาน อธิบายว่า
เป็นอาสันนเหตุ (เหตุใกล้) แห่งศีลนั้น เพราะเมื่อหิริและโอตตัปปะ
มีอยู่ ศีลจึงจะเกิดขึ้นและตั้งอยู่ได้ เมื่อหิริและโอตตัปปะไม่มี ศีลก
เกิดไม่ได้ ตั้งอยู่ไม่ได้
ลักษณะ รส ปัจจุปัฏฐาน และปทัฏฐานแห่งศีล สาธุชน
พึงทราบ ด้วยประการดังพรรณนามาฉะนี้
[ อานิสงส์ของศีล ]
ข้อว่า ศีลมีอานิสงค์อย่างไร ? แก้ว่า มีอันได้รับคุณเป็นอเนก
มีความไม่ต้องเดือดร้อนเป็นต้นเป็นอานิสงส์ สมคำที่พระผู้มีพระภาคเจ้า
ตรัสไว้ว่า "ดูกรอานนท์ ก็แลศีลเป็นกุศล มีความไม่ต้องเดือดร้อน
ใจเป็นผล มีความไม่ต้องเดือดร้อนใจเป็นอานิสงส์" ดังนี้ ตรัสไว้
อื่นอีกก็มีว่า "ดูกรคฤหบดีทั้งหลาย อานิสงส์แห่งศีลสมบัติของผู้มีศีล
๑. อง, ตึก. ๒๐/๓๕๐. ๒. องฺ. ทสก. ๒๔/๑.