วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ : หน้า 94/184

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 91 โดยธรรมโดยชอบอยู่ ปัจจยบริโภคสันนิสิตศีล ชื่อปัจจเวกขณสุทธิ เหตุว่าปัจจยบริโภคสันนิสิตศีลนั้น ท่านเรียกว่าปัจจเวกขณสุทธิ เพราะหมดจดด้วยการพิจารณามีประการดังกล่าวแล้ว เหตุนั้นข้าพเจ้า จึงกล่าวว่า "แต่ไม่ได้ทำสติในเวลารับ ไปทำในเวลาบริโภค หาเป็น อาบัติไม่ " ดังนี้. การบริโภคปัจจัยของพระเสขะ ๒ จำพวก ชื่อว่าทายัชชบริโภค เพราะว่าพระเสขะ ๒ จำพวกนั้น นับว่าเป็นบุตรของพระผู้มีพระภาคเจ้า เหตุนั้นท่านจึงเป็นทายาทแห่งปัจจัยทั้งหลาย อันเป็นสมบัติของพระบิดา บริโภคปัจจัยเหล่านั้น ถามว่า "ก็ท่านเหล่านั้นบริโภคปัจจัยของพระผู้ มีพระภาคเจ้าหรือ หรือว่าบริโภคปัจจัยของพวกคฤหัสถ์ ? " แก้ว่า "ปัจจัยทั้งหลายแม้เป็นของคฤหัสถ์ถวาย แต่ก็นับเป็นของพระผู้มีพระ ภาคเจ้าได้ เพราะเป็นของที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอนุญาต เหตุนั้น พระเสขะทั้งหลาย บัณฑิตพึงทราบว่า ท่านบริโภคปัจจัยของพระผู้มีพระ ภาคเจ้า" จริงอยู่ ธรรมทายาทสูตรเป็นเครื่องสาธกในความข้อนี้ การ บริโภคของพระขีณาสพทั้งหลาย ชื่อว่าสามีบริโภค เหตุว่าพระ ขีณาสพเหล่านั้น ชื่อว่าเป็นเจ้าของบริโภค เพราะล่วงความเป็นทาส แห่งตัณหาเสียแล้ว. ในบริโภคเหล่านี้ สามีบริโภค ๑ ทายชชบริโภค ๑ ย่อมควร แก่บรรพชิตทุกจำพวก ส่วนอิณบริโภค ย่อมไม่ควร (แก่บรรพชิต ทั้งปวง) ในไถยบริโภค ไม่มีคำจะพูดถึงเสียเลย ก็การบริโภคปัจจัย ที่ตนพิจารณาแล้วของภิกษุผู้มีศีลนั้นอันใด การบริโภคอันนั้น ชื่อว่า