การสมาทานเตจีวริกังคะ : หน้า 139/184

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - ๒. เตจีวริกังคะ [ การสมาทานเตจีวริกังคะ] - หน้าที่ 135 ก็เตจีวริกังคะอันเป็นลำดับแห่งปังสุกุลกังคะนั้น ย่อมเป็นอัน สมาทานด้วยคำ ๒ นี้ คำใดคำหนึ่งว่า จตุตถจีวร ปฏิกขิปามิ ข้าพเจ้างดผ้าจีวรผืนที่ ๔ เตจีวริกงค์ สมาทิยามิ ข้าพเจ้าสมาทานองค์ แห่งภิกษุผู้มีอันทรงผ้า ๓ ผืนเป็นปกติ ดังนี้ [วิธี (ปฏิบัติ) ในเตจีวริกังคะ ] ก็เตจีวริกภิกษุนั้น ได้ผ้าสำหรับทำจีวรมาแล้ว ยังไม่อาจจะทำ เพราะไม่สบายเสียก็ดี ยังไม่ได้กะก็ดี เครื่องอุปกรณ์มีเข็มเป็นต้น อย่างใดอย่างหนึ่งยังไม่พร้อมก็ดี ตราบใด จึงเก็บไว้ได้ ตราบนั้น โทษเพราะการเก็บไว้เป็นปัจจัยหามีไม่ แต่ว่าจำเดิมแต่กาลที่ย้อมแล้ว จะเก็บไว้ไม่ควร (ถ้าเก็บไว้) เธอจะได้ชื่อว่าเป็นธุดงค์โจรไป นี้เป็น วิธี (ปฏิบัติ) ในเตจีวริกังคะนั้น [ ประเภทแห่งเตจีวริกภิกษุ] ว่าโดยประเภท แม้ภิกษุเตจีวริกะนี้ก็มี ๓ จำพวก ใน ๓ จำพวก นั้น ท่านผู้ถืออย่างอุกฤษฎ์ ในเวลาย้อมผ้า จึงย้อมอันตรวาสกหรือ อุตตราสงค์ (ผืนใดผืนหนึ่ง) ก่อน (เมื่ออุตตราสงค์แห้งแล้ว) จึงห่ม อุตตราสงค์นั้นแล้วจึงย้อมสังฆาฏิ แต่จะนุ่งสังฆาฏิไม่ควร นี้เป็น นเปนวัตร