วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ : หน้า 83/184

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 80 แล้วโปรดให้นำเข้าไปถึงพระราชวังชั้นใน ทรงนมัสการพระเถระ ทรง อังคาสแล้วตรัสว่า "ท่านผู้เจริญ วันนี้ยังไม่มีโอกาส พรุ่งนี้ข้าพเจ้า จึงจักรับศีล" ดังนี้ ทรงถือบาตรของพระเถระเสด็จตามส่งหน่อยหนึ่ง พร้อมด้วยพระเทวี ทรงนมัสการแล้วก็เสด็จกลับ พระราชาหรือพระ เทวีจะนมัสการก็ตาม พระเถระก็กล่าวถวายพระพร (อยู่คำเดียว) ว่า "สุขี โหตุ มหาราชา ขอพระมหาราชเจ้าจงทรงมีความสุข" ๓ วันล่วงไปด้วยอาการอย่างนั้น ภิกษุทั้งหลายเรียนถามท่านว่า "ท่านผู้เจริญ ไฉนเมื่อพระราชาทรงนมัสการก็ดี พระเทวีทรงนมัส การก็ดี ท่านจึงกล่าวถวายพระพร (เหมือนกัน) อย่างนี้ว่า "สุข โหตุ มหาราชา" พระเถระตอบว่า "อาวุโสทั้งหลาย เราไม่ได้ทำ ความกำหนดว่าพระราชาหรือพระเทวีดอก" ครั้นล่วง ๗ วัน ทรงโปรดปล่อย ด้วยทรงเห็นว่า การอยู่ในที่นี้ของพระเถระเป็นการ ลำบาก ดังนี้ จึงได้ (กลับ) ไปถ้ำใหญ่กรัณฑกะ แล้วขึ้นสู่ที่จง ในตอนกลางคืน เทวดาผู้สิงอยู่ในต้นกากะทิง ช่วยยืนถือประทีปมีด้าม (ส่องให้) ครั้งนั้น กรรมฐานของท่าน ได้ปรากฏบริสุทธิ์อย่างยิ่ง พระเถระชุ่มชื่นใจอยู่ว่า "อย่างไรหนอ วันนี้กรรมฐานของเราจึงกระจ่าง ยิ่งนัก" บันดาลให้ภูเขา (ลูกนั้นเกิดเสียง) เลื่อนลั่นไปทั้งลูก ได้บรรลุพระอรหัตในระหว่างมัชฌิมยาม เพราะเหตุนั้น แม้กุลบุตร อื่นผู้ใคร่ประโยชน์ ไม่พึงเป็นผู้มีนัยน์ตาล่อกแลก เหมือนลิงในป่า เหมือนเนื้อตื่นในดง และเหมือนเด็กอ่อน พระราชา าจงกรม