ข้อความต้นฉบับในหน้า
ว่าโดยประเภท
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ -
[ ประเภทแห่งโสสานิกภิกษุ ]
- หน้าที่ 167
แม้โสสานิกภิกษุนี้ก็มี ∞ พวก ใน ๓ พวก
นั้น ผู้ถืออย่างอุกฤษฎ์ จึงอยู่แต่ในป่าช้าที่ (ได้ลักษณะ ๓ คือ)
มีการเผาศพเป็นประจำ มีซากศพ (ทอดอยู่) มิได้ขาด และมีเสียง
ร้องไห้อยู่เนืองนิตย์ สำหรับผู้ถืออย่างกลาง ในป่าช้าที่ได้ลักษณะ
หนึ่งใน ๓ ลักษณะ (นั้น) ก็ใช้ได้ สำหรับผู้ถืออย่างเพลา ใน
ที่ ๆ สักว่าได้ลักษณะป่าช้าโดยนัยที่กล่าวแล้ว ก็ใช้ได้
[ ความแตกแห่งโสสานิกังคะ ]
ก็ธุดงค์แห่งโสสานิกภิกษุทั้ง ๓ พวกนี้
ย่อมแตกเพราะสำเร็จ
ความอยู่ในที่อันมิใช่ป่าช้า (ส่วน) พระอังคุตตรภาณกาจารย์ กล่าว
ว่า (ธุดงค์นี้แตก) ในวันที่เธอไม่ไปป่าช้า นี้เป็นความแตกใน
โสสานิกังคะนี้.
[ อานิสงส์แห่งโสสานิกังคะ ]
ส่วนอานิสงส์ดังต่อไปนี้ คือ (๑) ได้มรณสติ (๒) อยู่ด้วย
ความไม่ประมาทเป็นปกติ (๓) บรรลุอสุภนิมิต (๔) บรรเทา
กามราคะได้ (๕) เห็นสภาพของร่างกายเนือง ๆ (๖) มีความ
สังเวชหนัก (๓) ละความเมา มีเมาในความไม่มีโรคเป็นอาทิได้
(๘) ข่มความกลัวภัยได้ (๕) เป็นที่เคารพที่สรรเสริญแห่งอมนุษย์
ทั้งหลาย (๑๐) มีความประพฤติสมควรแก่ธุตธรรม มีความมักน้อย
เป็นต้น.