ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 120
เพราะเมื่อแสดงอยู่อย่างนี้ จิตใจย่อมจะหวาดแต่สีลวิบัติแล้ว
น้อมไปสู่สีลสมบัติ เพราะฉะนั้น ภิกษุเห็นโทษแห่งสีลวิบัตินี้ และ
อานิสงส์แห่งสีลสมบัตินี้ ดังกล่าวแล้ว จึงยังศีลให้ผ่องแผ้วด้วยความ
เอื้อเฟื้อทุกประการ เทอญ.
ก็แลศีลในวิสุทธิมรรคที่ทรงแสดงด้วยมุขคือ ศีล สมาธิ ปัญญา
เป็นอันได้แสดงบริบูรณ์แล้ว ด้วยพระคาถา (บาทต้น) นี้ว่า สีเล
ปติฏฺฐาย นโร สปญฺโญ เพียงเท่านี้เป็นอันดับแรก
ปริเฉทที่ ๑ ชื่อสีลนิเทศ
9
ในปกรณ์วิเสสชื่อวิสุทธิมรรค
อันข้าพเจ้าทำเพื่อประโยชน์แก่ความปราโมทย์แห่งสาธุชน
ดงน
ธุดงคนิเทศ
เพราะเหตุที่พระโยคีผู้มีศีลอันสมาทานแล้ว
ควรทำการสมา-
ทานธุดงค์ (ต่อไป) ด้วยเมื่อทำอย่างนั้น ศีลของเธอมีมลทินอันล้าง
แล้วด้วยน้ำคือคุณมีความมักน้อย และความสันโดษ ความขัดเกลา
ความสงัด ความไม่สั่งสม (กองกิเลส) ความปรารภความเพียร
และความเป็นผู้เลี้ยงง่ายเป็นต้น ก็จักเป็นศีลบริสุทธิ์ดี และข้อวัตร
ทั้งหลายของเธอก็จักถึงพร้อมด้วย ผู้มีสมาจารทั้งปวงบริสุทธิ์ด้วยคุณ
คือศีลและพรตอันหาโทษมิได้ดังนี้แล้ว จักเป็นผู้ชื่อว่าตั้งอยู่ในอริยวงศ์